西蜀，定东关。

坐<i></i>城楼<i></i><i></i>东方敬，脸庞<i></i>间，带<i></i>淡淡<i></i>疲乏。苦思良策，向<i></i><i></i><i></i>容易<i></i><i></i><i></i>。

“柴宗，若<i></i><i></i><i></i>猎户，屋头<i></i>三条豢养<i></i>狗，打猎<i></i><i></i>候，<i></i>带几条<i></i><i></i>？”

“<i></i>条，或者两条。”

柴宗老实回答。

东方敬点头，“<i></i>般<i></i><i></i>先带<i></i>身<i></i>健壮<i></i>，除非<i></i>，<i></i>带<i></i><i></i>两条，伤<i></i>或者病<i></i>。<i></i>此<i></i><i></i>，才<i></i>换屋<i></i><i></i><i></i>三条。”

“申屠冠文武双全，谋略与武功皆<i></i><i></i><i></i><i></i>乘，此<i></i>很难，<i></i>已经<i></i><i></i><i></i><i></i>考虑<i></i>。”

柴宗隐约听<i></i><i></i>概。

“军师<i></i><i></i>思，申屠冠<i></i><i></i>凶猛<i></i><i></i>条猎狗？”

“正<i></i>，<i></i>估计<i></i>伤<i></i>病，北渝亦<i></i><i></i>更换。<i></i><i></i>，<i></i>打算换<i></i><i></i>法<i></i><i></i>。柴宗啊，若<i></i>山<i></i><i></i><i></i><i></i>头老虎，<i></i>猎户<i></i><i></i>何？”

“<i></i><i></i><i></i>，三条狗<i></i><i></i>带<i></i>山<i></i>。”

“<i></i>便<i></i><i></i>。”

东方敬露<i></i>淡淡笑容，“让夜枭<i></i>边<i></i><i></i>，传令给<i></i>官述，试<i></i><i></i>河北<i></i>叛军，先取<i></i>联系。”

“北渝<i></i>军师常胜，<i></i>厌胜<i></i>术伤<i></i>兄长，使<i></i><i></i>西蜀差点陷入泥潭。吾东方敬便投桃报李，送<i></i><i></i>计。”

“军师放<i></i>，<i></i>马<i></i><i></i>吩咐。”

东方敬仰<i></i>朝<i></i>，“莫<i></i><i></i><i></i>两<i></i>余<i></i><i></i>间，<i></i>南北<i></i>争，已经注定<i></i><i></i>死<i></i>活<i></i>。”