“<i></i>儒入蜀——”
<i></i><i></i>北<i></i>城门，<i></i>声激<i></i><i></i>长呼，瞬间，带<i></i><i></i>四周围<i></i>欢呼。许<i></i><i></i><i></i><i></i>百姓，甚至<i></i>吏<i></i>，<i></i>聚<i></i>城门外，<i></i>入蜀<i></i><i></i>儒<i></i>，夹<i></i>欢迎。
徐牧<i></i><i></i>迎接。按<i></i><i></i><i></i>话<i></i>，几<i></i>吊书袋<i></i>老匹夫，<i></i><i></i>祸乱西蜀，<i></i>迎<i></i>卵。
“主公，驿馆<i></i>边<i></i>准备<i></i><i></i>。”
徐牧点头。<i></i>狗屁烂<i></i>，<i></i>算<i></i>给<i></i><i></i>点脸<i></i>。
待转<i></i>身，徐牧<i></i>走几步，却<i></i><i></i>统领孙勋，忽<i></i>领<i></i>两<i></i><i></i><i></i><i></i>。再<i></i><i></i>，其<i></i><i></i><i></i>赫<i></i>便<i></i>老王。
徐牧<i></i>喜。西蜀<i></i>，若<i></i><i></i>够分量<i></i>老文<i></i>，<i></i><i></i><i></i>王咏<i></i><i></i>二<i></i>选。
“参见主公！”
“<i></i>需<i></i>礼，<i></i><i></i>吧。”
徐牧抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>王咏身边，另<i></i>位<i></i><i></i>干瘦<i></i>老儒。<i></i>西蜀<i></i>，<i></i>王咏<i></i><i></i><i></i>儒<i></i>，<i></i>见<i></i><i></i>少。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位，似<i></i><i></i>曾相识。
“陈方，见<i></i>蜀王。”
“<i></i>礼。”
徐牧点头。<i></i><i></i><i></i><i></i>老王拉<i></i><i></i>帮<i></i>。却<i></i>料，<i></i>陈方<i></i><i></i>口，便让<i></i><i></i><i></i>愕。
“<i></i><i></i>徐蜀王杀入草原，<i></i>篇名扬<i></i><i></i><i></i>史文，便<i></i><i></i><i></i>写<i></i>……”
“<i></i><i></i>破八十万北狄勇士<i></i><i></i>？”
“正<i></i><i></i>。”
徐牧<i></i>点<i></i>语，“<i></i>般<i></i><i></i>，浮山水战，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>写<i></i>。”
“<i></i>仅<i></i>此，名将榜<i></i><i></i><i></i>写<i></i>。”
陈方继续笑<i></i>，“<i></i>先<i></i><i></i><i></i>老王头<i></i><i></i>，此番入蜀，<i></i>给蜀王送<i></i>桩机缘。”
“什<i></i>机缘。”