“军师快走！”
<i></i>等荀平<i></i><i></i>完，<i></i>身湿漉<i></i>蒋蒙，骑<i></i>马急急跑<i></i>。
“若<i></i>猜，蜀<i></i><i></i><i></i>游截<i></i>江，先<i></i>便淹<i></i><i></i>波！”
“军师速速<i></i>马！”
荀平<i></i>脸色委顿，<i></i><i></i>及<i></i><i></i>，便被蒋蒙拉<i></i><i></i>马。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>队<i></i>骑营，便循<i></i>高处位置，急急跑<i></i><i></i><i></i>。
果<i></i>其<i></i>，约莫<i></i>半<i></i><i></i>辰<i></i><i></i>，蜀<i></i>截江<i></i><i></i>二轮水淹，已经循<i></i>河<i></i>，迅速冲撞<i></i><i></i><i></i>。
原本<i></i><i></i>搭建<i></i>河堤，并<i></i>牢固，<i></i><i></i><i></i>被淹翻<i></i>许<i></i>。数<i></i>清<i></i>民夫<i></i>北渝将士，<i></i><i></i>被热油烫<i></i><i></i>蚂蚁，惊慌失措<i></i>四<i></i>散<i></i>，往高处逃窜。
<i></i>知<i></i>久，再<i></i>三轮<i></i>水淹<i></i><i></i>，蜀<i></i>截江<i></i>水，似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>。四周围<i></i>世界，<i></i>陷入<i></i>片难<i></i><i></i>死寂。
<i></i><i></i>北渝裨将，立<i></i><i></i>处土坡<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i>口<i></i>笑。
“<i></i>将军<i></i>笑什<i></i>？”
<i></i><i></i>问。
“<i></i>笑<i></i>青凤智短，<i></i>简简单单<i></i>截江水冲，连民夫<i></i><i></i>死几<i></i>，算<i></i>什<i></i>妙计？”
“<i></i>将军，河堤被淹碎<i></i>。”
“再建<i></i><i></i>——”
嘭。
<i></i>裨将<i></i>话<i></i><i></i><i></i>完，便被脸色焦急<i></i>蒋蒙，<i></i><i></i><i></i>踹倒<i></i><i></i>。此<i></i>，<i></i>仅<i></i>蒋蒙，连<i></i>旁边<i></i>羊倌荀平<i></i>，<i></i><i></i><i></i>脸色惊恐。
“军师，青凤截江……此举<i></i><i></i><i></i><i></i>淹<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>将河堤淹碎啊！再<i></i><i></i>几<i></i>，便<i></i><i></i>秋汛<i></i>。若<i></i><i></i>两<i></i><i></i>雨，加固河堤<i></i><i></i>，亦<i></i>法进<i></i>！”
若<i></i><i></i>雨，<i></i><i></i><i></i>沙袋<i></i>类，<i></i>断加高加固。<i></i><i></i>再像往常，<i></i>泥浆夯土打牢。<i></i>沙袋<i></i>类，根本<i></i><i></i>间准备。