黄昏<i></i>，马车驶<i></i><i></i><i></i>城，直至慢慢停<i></i>，停<i></i><i></i>条溪河边。
徐牧挥<i></i>挥<i></i>。
<i></i>仅<i></i>孙勋带<i></i><i></i>护卫，连<i></i>隐匿<i></i>暗卫，<i></i>迅速散<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>提防四周。
“<i></i>车吧。”
徐牧寻<i></i><i></i>块石板，稳稳坐<i></i>。
老樵夫笑<i></i>笑，<i></i>跟<i></i>坐<i></i><i></i>徐牧身边。
“<i></i>久<i></i>见<i></i>。”
“蜀王，快两三<i></i><i></i>吧。”
黄<i></i>充叹<i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>摸<i></i><i></i>根枯草，将<i></i><i></i>苍白<i></i>头<i></i>，重新系<i></i><i></i>遍。
“先<i></i><i></i>假死，文龙<i></i>眼便<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
徐牧笑<i></i>声，“再<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿黄<i></i>舟，<i></i><i></i><i></i><i></i>西蜀叛徒，<i></i><i></i>般走<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>怕<i></i>杀<i></i><i></i>？”
黄<i></i>充摇<i></i>摇头，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，蜀王肯定知<i></i><i></i>。贾军师<i></i>何等<i></i>物，<i></i><i></i><i></i>，亦<i></i>安排<i></i><i></i>切。譬<i></i><i></i><i></i>相见，贾军师应<i></i><i></i>留<i></i>信。”
徐牧沉默<i></i><i></i>。招<i></i>招<i></i>，让孙勋<i></i>马车<i></i>取<i></i>酒袋<i></i>碗。<i></i><i></i>，<i></i>帮<i></i>黄<i></i>充斟<i></i>满满<i></i>碗。
整<i></i>西蜀，<i></i>极少给<i></i>斟酒，<i></i>黄<i></i>充值<i></i>。
“<i></i>便<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i>此。”
黄<i></i>充端<i></i>酒碗，满满饮<i></i><i></i>口。
“蜀王<i></i>该猜<i></i><i></i><i></i>。粮王势<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>与蜀王<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>原因。”
徐牧笑<i></i>笑，“<i></i><i></i>待价<i></i>沽，信归信，老友归老友。<i></i>预料<i></i><i></i>，妖<i></i><i></i>灭，粮王<i></i><i></i>马，肯定<i></i>寻<i></i><i></i><i></i><i></i>依附。<i></i>北渝<i></i>边<i></i>常四郎，<i></i><i></i><i></i>班底幕僚，<i></i><i></i><i></i>傻<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>句话，<i></i>预料<i></i><i></i>粮王，<i></i>转投东陵左王。”
。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>底，<i></i>觉<i></i><i></i>西蜀<i></i>够强<i></i>，或许<i></i><i></i>东陵<i></i>粮王，<i></i>二者联合<i></i><i></i><i></i>，才<i></i><i></i>再等<i></i>等，再<i></i><i></i><i></i>。”
黄<i></i>充笑<i></i><i></i><i></i>。