今<i></i><i></i><i></i>宛关，原本哀顿<i></i>将士脸<i></i>，终<i></i><i></i><i></i><i></i>丝活气。
反<i></i><i></i>高舟，垂头丧气<i></i>站<i></i>城门边<i></i>，便<i></i><i></i>初<i></i>常胜<i></i><i></i>，高举<i></i><i></i><i></i><i></i>军师绶印，等待<i></i><i></i><i></i>老<i></i>解<i></i>。
羊倌荀平<i></i>，拄<i></i>拐杖，沉默<i></i>几步往<i></i>，走<i></i><i></i>高舟身边。
放<i></i>北渝<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>任何背景势力，<i></i><i></i>管<i></i><i></i><i></i>主公，<i></i><i></i>常胜<i></i>军师，<i></i>给<i></i><i></i>足够<i></i>信任。先<i></i>败给青凤，常胜<i></i><i></i><i></i>追责，反<i></i><i></i><i></i>番宽慰。
偏偏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>老儿，给<i></i>端端<i></i>羞辱<i></i>。
“高军师老谋深算，<i></i><i></i>听<i></i>，差点<i></i><i></i>败跛<i></i><i></i>。<i></i><i></i>，高军师<i></i>纪<i></i><i></i>，<i></i><i></i>注<i></i>身<i></i>啊。”
荀平<i></i>淡淡<i></i>口。
仅<i></i><i></i>句，便赢<i></i><i></i>申屠冠<i></i><i></i><i></i><i></i>喝彩。
高舟咬<i></i>牙，<i></i>敢相答。<i></i>今<i></i>北渝，<i></i>算<i></i><i></i>身败名裂。<i></i>主<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>场屎尿，几乎<i></i>断送<i></i><i></i><i></i>幕僚<i></i>涯。
接<i></i>军师绶印，荀平<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>倨傲，<i></i><i></i>再<i></i>高舟<i></i>眼，<i></i>申屠冠<i></i><i></i>将士<i></i>簇拥<i></i>，慢慢走<i></i><i></i>城关。
<i></i>江南<i></i>鲤州，接<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>西蜀<i></i>跛<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>番<i></i>阵<i></i>。<i></i><i></i>，循<i></i>常胜<i></i>军师<i></i>定计，<i></i>管<i></i>何，<i></i><i></i><i></i>死守<i></i>主，<i></i>免再<i></i>跛<i></i><i></i>计策。
“诸位……<i></i>高舟告辞<i></i>。”
临<i></i>马车<i></i><i></i>候，高舟<i></i><i></i><i></i>甘，抬头<i></i>喊。<i></i>记<i></i>很清楚，<i></i>初常胜<i></i><i></i><i></i>般离<i></i>，<i></i><i></i>许<i></i><i></i>将士<i></i>百姓，<i></i>齐齐相送。
久久，并<i></i><i></i><i></i>理<i></i>。
唯<i></i><i></i>直跟随<i></i>曾孙高勇，颤<i></i><i></i>，揪<i></i>揪<i></i><i></i>华袍。
“<i></i>高舟离<i></i><i></i>啊！”
。
<i></i>往<i></i>将士，<i></i><i></i><i></i>走<i></i>百姓，<i></i>沉默<i></i><i></i>语<i></i><i></i>，匆匆<i></i><i></i>。