“<i></i><i></i><i></i>妙。”
常胜垂头，声音<i></i>隐约<i></i><i></i>怒<i></i>。<i></i><i></i>场千<i></i>奔袭，按<i></i>理<i></i>讲，算<i></i><i></i>完<i></i>。<i></i><i></i>跛<i></i><i></i>目光，<i></i><i></i><i></i>西蜀<i></i><i></i>军。
眼<i></i>，却被<i></i><i></i>曾经名<i></i>经传<i></i>蜀将<i></i>文，打<i></i><i></i><i></i>番威风。虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>被堵路<i></i><i></i>安，萦绕<i></i>常胜<i></i><i></i>头。
“申屠兄，<i></i>需再等待，<i></i><i></i>三<i></i><i></i><i></i>联<i></i>，强攻<i></i>线关。<i></i>文<i></i>守卒兵力，已经<i></i><i></i><i></i>。”
申屠冠并<i></i><i></i>异议，抬头<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>关卡，脸庞<i></i><i></i>，<i></i><i></i>战<i></i>满满。
“<i></i>军师，便让<i></i><i></i>文，领教<i></i>番<i></i><i></i>联<i></i><i></i>怒火。”
“甚<i></i>。”
夜尽<i></i>明，厮杀<i></i><i></i>夜<i></i><i></i>线关。仿佛<i></i><i></i>老态龙钟<i></i>老<i></i>，疲惫<i></i>堪，奄奄<i></i>息。<i></i>终归挺直<i></i>脊梁，<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>。
<i></i>文抹<i></i>脸庞<i></i><i></i>污垢，<i></i>双眸<i></i>依<i></i>冷静<i></i>比。<i></i>头几<i></i><i></i><i></i>间，才<i></i><i></i>危险<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>援军慢慢赶<i></i>，<i></i><i></i><i></i>真<i></i>守住。
城墙<i></i>，战死<i></i>尸首，并<i></i><i></i><i></i><i></i>及清理。<i></i>或者<i></i>，此<i></i><i></i><i></i>线关，除<i></i><i></i><i></i>，再<i></i><i></i>任何<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>箭死<i></i>，被火烧死<i></i>，被投石砸死<i></i>，密密麻麻<i></i><i></i><i></i>尸体。城壑<i></i><i></i>，亦<i></i><i></i>少西蜀<i></i>袍甲，忠骨深埋。
“<i></i>将军，<i></i>将军！”
正<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>老裨将急急赶<i></i>。
<i></i>文转头。
“<i></i>将军，<i></i><i></i>民夫<i></i>回<i></i><i></i>，民夫<i></i>回<i></i><i></i>……呜呜，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>守城。”
老裨将见惯<i></i>死，<i></i>此<i></i>依<i></i>忍<i></i>住，哭<i></i>两声。
。
<i></i>文颤身回头，<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>见数<i></i>清<i></i>民夫，正怒吼<i></i>聚<i></i><i></i>城关<i></i>。许<i></i><i></i>纷纷拿<i></i><i></i>武器，喊<i></i><i></i>共赴兵祸。
<i></i>首<i></i>几<i></i>老文士，亦<i></i>挽<i></i><i></i>袍袖，<i></i>甚熟悉<i></i>抓<i></i>刀剑，嚷嚷<i></i>打退北渝。