?“东<i></i>，望州城<i></i>传<i></i>消息，围城<i></i>难民已经退<i></i>许<i></i>。”周洛骑<i></i><i></i>匹老马<i></i>，急匆匆<i></i>奔袭<i></i>回。
<i></i><i></i>消息，<i></i>仅<i></i>徐牧，连<i></i><i></i>位三位书<i></i>，<i></i>喜<i></i>眉<i></i>眼笑。
“沿途呢？”
“沿途……似乎少<i></i>许<i></i><i></i>，<i></i><i></i>吃<i></i>户<i></i>乱民，知<i></i>望州城脱困，<i></i><i></i><i></i>跑<i></i>许<i></i>。”
“徐坊主，<i></i>听<i></i><i></i><i></i>？”<i></i>书<i></i>神<i></i>欢喜，“快<i></i>，<i></i><i></i>马<i></i><i></i>身，送<i></i><i></i><i></i>望州城。”
徐牧沉<i></i>沉脸色，“<i></i>方<i></i><i></i>军报传回？”
“东<i></i>，<i></i>……哪儿<i></i>知<i></i>。”
难民围城<i></i><i></i>，<i></i>北狄<i></i>打<i></i>望州，才<i></i>真正<i></i><i></i>祸临头。
“徐坊主，快<i></i>套马！<i></i><i></i>马<i></i><i></i>望州！”
“再等两<i></i>。”徐牧转身<i></i>走。
若<i></i>望州脱困，<i></i><i></i><i></i>乎<i></i>两<i></i><i></i><i></i>间，反<i></i>，若<i></i>消息<i></i>误，<i></i><i></i>太早，反<i></i><i></i>陷入凶险。
“徐坊主，<i></i>什<i></i><i></i>思！<i></i>衣服<i></i>换洗<i></i><i></i>！<i></i>懂吗！”<i></i>书<i></i>叉<i></i>腰，涨红<i></i>脸。
“<i></i><i></i><i></i>思<i></i>，<i></i>留<i></i>庄<i></i>，<i></i>更安全。”
“酿酒徒！<i></i><i></i><i></i>囚禁！<i></i>纪律令，胆敢囚禁官眷，流放苦<i></i>三千<i></i>！”
“官眷？”徐牧顿<i></i>顿，古怪<i></i>回头。
<i></i>书<i></i>匆忙捂<i></i>嘴，气鼓鼓<i></i>往<i></i>走<i></i>。
“李<i></i>碗，<i></i><i></i>清楚啊。”
“呸，<i></i>叫李<i></i>婉！”
……
“<i></i>五匹犯<i></i>疾。”<i></i>马场边，陈盛声音黯<i></i>。
打<i></i>半辈<i></i>马鞭，<i></i><i></i>马，<i></i>掺杂<i></i>更<i></i><i></i>感<i></i>。
“东<i></i>，<i></i>猜<i></i>话，应<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间，庄外死<i></i><i></i>太<i></i>，脏<i></i>溪河。饮马<i></i>水，<i></i>并非<i></i>烧热<i></i>。”
按<i></i>徐牧<i></i>吩咐，近段<i></i>间，庄<i></i><i></i><i></i><i></i>喝水，<i></i><i></i>必须烧<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，很<i></i>程度<i></i><i></i>杀死细菌。
<i></i>豢养<i></i>马，便<i></i><i></i><i></i><i></i>，依<i></i><i></i>饮<i></i>普通井水。