?直至<i></i>色昏黄。
徐牧<i></i><i></i><i></i>才绕<i></i>难民，狼狈<i></i>奔袭<i></i><i></i>望州城<i></i>。
庆幸<i></i>营兵接防，城门附近<i></i>难民，已经被<i></i>身袍甲<i></i>营兵，萧清殆尽。
“<i></i>、<i></i>城门！”徐牧<i></i><i></i><i></i>口，马车<i></i><i></i>李<i></i>婉，已经带<i></i>哭腔，高声喊<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>奔逃<i></i><i></i>路<i></i>，<i></i><i></i>见<i></i><i></i>惨像，足<i></i>让<i></i>几<i></i><i></i>夜，<i></i>敢闭眼睡觉。
死<i></i>很<i></i><i></i>，<i></i>头<i></i>，断肢<i></i>，被刨腹<i></i>，吊<i></i>树<i></i><i></i>，趴<i></i>溪河<i></i><i></i>……
<i></i><i></i><i></i>官宦世<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>富贵<i></i><i></i><i></i>活，哪<i></i>见<i></i><i></i>等光景。
“<i></i>城门啊！”范谷<i></i>汪云<i></i>急声<i></i>喊，比<i></i>李<i></i>婉<i></i>表<i></i>，<i></i><i></i>更加<i></i>堪，范谷<i></i><i></i><i></i>，汪云已经吓<i></i>裤裆<i></i>湿<i></i>。
徐牧沉默<i></i>坐<i></i>马车<i></i>，旁边共乘<i></i>骑<i></i>周遵周洛，<i></i>尽<i></i><i></i>脸担忧<i></i>神<i></i>。
若<i></i><i></i>法入城，<i></i>色晚<i></i><i></i>赶<i></i>回庄<i></i>，荒山野外，<i></i>极度危险。
三四队守城<i></i>营兵，满脸肃杀，领头<i></i><i></i>尉举<i></i>火<i></i>，冷冷走近<i></i><i></i>，<i></i>色越<i></i><i></i>沉。
“哪儿<i></i><i></i><i></i>！”
“四通路，老马场。”徐牧语气冷静。
若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>尉<i></i>疑<i></i>，指<i></i>定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赶走。
“<i></i>知望州<i></i>灾！此<i></i>入城<i></i>甚！”
“找府官！<i></i>乃<i></i>官眷！”李<i></i>婉抢声<i></i>。
徐牧暗骂<i></i>句白痴。
果<i></i>其<i></i>，<i></i>法拿<i></i>官眷公证<i></i>李<i></i>婉，<i></i>几队营兵<i></i>冷视<i></i>，吓<i></i>急忙缩回马车<i></i>。
“官爷儿。”徐牧堆<i></i>笑脸，急忙<i></i><i></i>马车，<i></i>疼<i></i>将<i></i>半袋银<i></i>，塞<i></i><i></i>尉<i></i><i></i>。