?<i></i>知<i></i><i></i>几<i></i><i></i>。
堵路<i></i>难民，才终<i></i>慢慢少<i></i>许<i></i>。
“东<i></i>，快十<i></i><i></i><i></i>。”周遵松<i></i>口气，若<i></i>刚才再耽误<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>死<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>怜<i></i><i></i><i></i>妾，死<i></i><i></i>剩<i></i>房<i></i>，马车<i></i>贵重物件，<i></i><i></i>许<i></i><i></i><i></i>取<i></i><i></i>。”周福叹<i></i>气。
劳碌<i></i>半辈<i></i>，<i></i>终<i></i><i></i>场空。
“周掌柜，<i></i>活<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>幸<i></i>。”徐牧安慰<i></i>句，<i></i><i></i>轮，<i></i>周福<i></i>算<i></i>死<i></i>交<i></i>。
“望州城守<i></i>住<i></i>，<i></i><i></i>三千营兵，城破<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>北狄<i></i>肯定<i></i>杀入<i></i><i></i>纪腹<i></i>，<i></i><i></i>候，徐坊主<i></i>庄<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>安全。”
徐牧何尝<i></i>知<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>任何<i></i>办法。
<i></i><i></i>先回庄<i></i>，再探<i></i><i></i><i></i>河州<i></i>路。
“东<i></i>，<i></i>越<i></i>越暗<i></i>。”
“挂马灯。周遵周洛，<i></i><i></i>骑马往<i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i>，立即回返。”
奔<i></i><i></i>十<i></i><i></i>，离<i></i>徐<i></i>庄，足足<i></i><i></i>三十<i></i>，马车<i></i>载<i></i><i></i><i></i>太<i></i>，<i></i><i></i><i></i>急赶，至少<i></i>需<i></i>几<i></i><i></i>辰<i></i><i></i>间。
偶尔<i></i>三两帮乱民，<i></i>密林突<i></i>窜<i></i>，却被周遵两<i></i>抡刀赶<i></i><i></i>阵，便吓<i></i>继续藏匿<i></i><i></i>。
“牧哥儿，<i></i><i></i>十<i></i><i></i>。”司虎松<i></i>口气，扬<i></i>马鞭<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉慢<i></i><i></i><i></i>。
马车厢<i></i>，李<i></i>婉脸庞<i></i>，露<i></i>欢喜<i></i>神色。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>未觉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>破烂<i></i>木头庄<i></i>，<i></i><i></i>此值<i></i>期盼<i></i><i></i>方。
“周掌柜，待入<i></i>庄，便<i></i>安全许<i></i>。”徐牧转身，安慰<i></i>句。
周福叹<i></i>口气，点点头。
“东<i></i>！剪<i></i><i></i>！”