“<i></i><i></i>，城外<i></i>难民至少挤<i></i>五<i></i><i></i><i></i>。”
徐牧皱<i></i>皱眉，“五<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>盘查，黄花菜<i></i>凉<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>间，倒<i></i><i></i>赶紧<i></i>驰援望州。
蓦<i></i>间，徐牧<i></i><i></i><i></i>股深深<i></i><i></i>力感。
“<i></i><i></i>问<i></i>河州<i></i>官军，<i></i>何<i></i>驰援望州？<i></i><i></i>官军<i></i>，望州已经破<i></i>。”陈盛声音<i></i>沉。
“东<i></i>，望州<i></i><i></i><i></i>破，问<i></i><i></i><i></i>边<i></i><i></i><i></i>，三千筒字营，已经<i></i>死<i></i><i></i>剩千<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>打，<i></i><i></i>北狄狗<i></i>招降，派<i></i>使者走近<i></i><i></i>，便被筒字营射杀<i></i>。”
<i></i>场<i></i><i></i>，听<i></i>陈盛<i></i>消息，<i></i>难免神色黯<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>通告<i></i><i></i>，明<i></i>准备<i></i>李辎重，<i></i><i></i>便启程<i></i>河州。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，难民堵<i></i>几<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>祸<i></i>。
徐牧<i></i><i></i>乞求，<i></i>北狄<i></i>破城<i></i><i></i>间差，<i></i>便让整<i></i>徐<i></i>庄活<i></i><i></i>。
……
“东<i></i>，<i></i>……营兵骑马<i></i><i></i>！”翌<i></i>清晨，庄<i></i><i></i>才刚刚<i></i>身，远远<i></i>，便听见周遵<i></i>箭楼<i></i><i></i>声音。
徐牧蓦<i></i><i></i>惊，<i></i><i></i><i></i>河州<i></i>营兵<i></i><i></i>，却<i></i>料，走<i></i>箭楼往<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>骑浑身披血<i></i><i></i>马，<i></i>晨雾<i></i>艰难驰骋。
“莫非<i></i>望州逃兵？”
“<i></i><i></i>。”徐牧咬<i></i>牙，<i></i>认<i></i><i></i><i></i>，<i></i>骑<i></i>影，正<i></i><i></i>初护送二<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>校尉。
此刻，<i></i>校尉已经奄奄<i></i>息，伏<i></i>身<i></i><i></i>马背<i></i>，任由烈马<i></i><i></i>急奔。