?“<i></i>东<i></i>仁义。”刘武<i></i>色郑重，<i></i><i></i>抱拳。走南闯北十几<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>东<i></i>，更像<i></i><i></i>份结交。
“<i></i>东<i></i>，且随<i></i><i></i><i></i>马。”
徐牧并<i></i>推辞，<i></i>等马匹交易，肯定<i></i>先<i></i><i></i>才放<i></i>。
风雪<i></i><i></i>。
徐牧与三<i></i>马贩客商，急步走<i></i><i></i>庄<i></i>南<i></i><i></i><i></i>棚马廊。
“西南鬃马性<i></i>忠诚，若认主，则<i></i>死护。”刘武侃侃<i></i>谈，“<i></i>且西南马并<i></i>像凉<i></i>马，凉<i></i>马桀骜<i></i>驯，<i></i><i></i><i></i>食豆料，方<i></i>养活。”
“西南马即便<i></i>食料草，长途奔袭，依<i></i><i></i>耐力惊<i></i>。”
“<i></i>东<i></i>请<i></i>。”
刘武走<i></i><i></i>匹鬃马<i></i><i></i>，轻抚<i></i>两<i></i>马脖，原本<i></i><i></i>焦躁<i></i>马儿，立即便安静<i></i><i></i>，摆<i></i>马首，<i></i>断蹭<i></i>刘武<i></i><i></i>臂。
“西南马腹<i></i>平满，股脚欲弹，口齿若剑锋，此乃<i></i>乘马<i></i>马相。”
徐牧并<i></i>太懂相马<i></i>术，<i></i>刘武<i></i>言，实则<i></i>听<i></i>极<i></i><i></i>理。
“刘兄，比<i></i>狄马<i></i>何？”
“狄狗<i></i>马？”刘武嗤<i></i><i></i>鼻，“<i></i><i></i>矮脖<i></i>马<i></i>莫提<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>速度，适合迂回。<i></i>奔袭<i></i><i></i>间<i></i>长，便<i></i>吐白沫<i></i>。”
庄<i></i><i></i><i></i>四百<i></i>匹狄马，<i></i>部分<i></i>话，确实像刘武<i></i><i></i><i></i><i></i>，奔袭<i></i><i></i>间<i></i>长，便<i></i>暂缓休整，否则，真<i></i>跑死<i></i>半途<i></i>。
“刘兄，若<i></i><i></i>西南马与狄马交合，<i></i>否产<i></i>良驹？”
刘武顿<i></i>顿，突<i></i>仰头<i></i>笑。
“<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>法莫<i></i><i></i>。<i></i>管<i></i>纪<i></i><i></i><i></i>蜀<i></i>，<i></i><i></i>北<i></i><i></i>狄狗，皆<i></i>深恨<i></i>。<i></i>尚且<i></i>此，何况<i></i>马。”