乃<i></i>深躬。
文<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>寸风骨，此<i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i>，显露<i></i>淋漓尽致。
风雪<i></i>，徐牧<i></i>躬身回礼。再抬<i></i>头，才<i></i><i></i>贾周踩<i></i>脚步，扶<i></i>腰腹，往南<i></i><i></i>屋<i></i>走<i></i>。
徐牧沉默<i></i>立<i></i><i></i>，才转<i></i>身。<i></i>走<i></i>几步，便觉<i></i>脑<i></i><i></i>疼，低头<i></i><i></i>，见<i></i><i></i><i></i>臭靴履，<i></i>隐隐冒<i></i>烟气。
“<i></i><i></i><i></i>师，终<i></i><i></i>父，<i></i><i></i><i></i><i></i>王八蛋，剃<i></i>胡儿，<i></i>断<i></i><i></i>髻，老刀啊，<i></i>帮<i></i>砍<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>教<i></i>野狗儿。”
老刀？<i></i>名儿似<i></i><i></i>哪<i></i>听<i></i>。
楼台<i></i>，三<i></i>老<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>正<i></i><i></i>诸葛范，黏<i></i>马鬃<i></i>脸，哭<i></i>叫<i></i><i></i>凄惨。
边<i></i><i></i>陈打铁，正眼<i></i>懒<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>边捻<i></i>花<i></i>米，<i></i>边<i></i><i></i>酒<i></i>喝。
<i></i><i></i>徐牧<i></i>“<i></i>阿父”，<i></i>位老秀才，醉醺醺<i></i>冲<i></i>诸葛范解释，喋喋<i></i>休。
“<i></i>儿！<i></i>儿李破山，六千<i></i>拒北狄，血战<i></i>休……”
徐牧抬<i></i>脸，<i></i>仰头问<i></i>安，冷<i></i>丁<i></i><i></i><i></i><i></i>臭靴履扔<i></i><i></i>，<i></i>奈<i></i><i></i><i></i>罢，急走往<i></i>离<i></i>。
……
拾月末，鹅毛般<i></i><i></i>雪越<i></i><i></i>休，马蹄湖外<i></i><i></i>路<i></i>，铺<i></i>厚厚几<i></i>层。
<i></i>往取酒<i></i>掌柜<i></i>，<i></i>边哈<i></i>气，<i></i>边向徐牧诉苦<i></i><i></i><i></i><i></i>惨淡，<i></i><i></i>，酒价<i></i><i></i><i></i>降<i></i>，全<i></i>费<i></i><i></i>轮唾沫。
“东<i></i>！”
<i></i><i></i>几骑<i></i>影，匆匆<i></i>外<i></i>赶回。
“<i></i><i></i><i></i>与东<i></i>讲。”周遵<i></i><i></i>马，语气蓦<i></i><i></i>沉。
徐牧皱<i></i>眉，<i></i>周遵走<i></i>几步。
“怎<i></i>。”
“东<i></i>，<i></i>阳郡造反<i></i><i></i>，内城外<i></i><i></i>方，<i></i><i></i>三四<i></i>郡反<i></i>。被官军打破<i></i>城，许<i></i>溃兵慌<i></i>择路，逃入内城<i></i>带。”