“<i></i><i></i>诸葛<i></i>辈<i></i>车，<i></i>碍<i></i>。”
徐牧抬<i></i>头，<i></i><i></i>楼台<i></i><i></i><i></i>仨老头，<i></i><i></i><i></i>滋滋<i></i>喝<i></i>酒。
“<i></i><i></i>给主公。”贾周犹豫<i></i><i></i>，<i></i>袖<i></i><i></i>摸<i></i><i></i><i></i>锦囊，<i></i>红<i></i>颜色，<i></i>绣<i></i><i></i><i></i>鸳鸯。
徐牧惊<i></i>睁<i></i>眼睛，刚送走<i></i>两<i></i><i></i>诉衷肠<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧。
“文龙，<i></i>、<i></i>万万<i></i><i></i>收。”
“主公误<i></i>……<i></i><i></i><i></i>留<i></i>锦囊计给主公，<i></i>寻<i></i><i></i>锦囊，便花银<i></i><i></i><i></i>村妇买<i></i><i></i><i></i>。”
徐牧松<i></i>口气，抹<i></i>额头<i></i>虚汗。
“主公切记，若入<i></i>朝，<i></i><i></i><i></i>吉，便再打<i></i><i></i>观。”
“<i></i>谢文龙。”
贾周笑<i></i>点头，“主公，<i></i>若<i></i>猜，<i></i>二三<i></i>，<i></i>侯爷<i></i><i></i>便<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>何。”
“定<i></i>江山，<i></i>丰<i></i>。”
“若<i></i><i></i>定，<i></i>侯爷<i></i>脾气，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>百姓<i></i>春吉，陷入<i></i>场恐慌<i></i><i></i>。”
“吾贾文龙，便等<i></i>主公名<i></i><i></i><i></i>三十州。”
贾周抱揖转身，<i></i><i></i><i></i>，整<i></i><i></i>便消失<i></i>风雪<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>雪<i></i>，收酒档啊！”
楼台<i></i>，三<i></i>老头<i></i>端<i></i>物什，匆匆往<i></i>跑<i></i>。
徐牧握<i></i>鸳鸯锦囊，<i></i><i></i>放<i></i>贴身<i></i><i></i>方，抬<i></i>头，沉默<i></i><i></i>雪<i></i>立<i></i>许久。
……
<i></i>贾周<i></i>言，腊月十九，顾鹰带<i></i><i></i>千骑<i></i><i></i>马，<i></i>路奔袭<i></i><i></i>马蹄湖。
徐牧突<i></i><i></i><i></i><i></i>习惯，向<i></i>穿<i></i>劲装<i></i>顾鹰，<i></i><i></i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i><i></i>披甲<i></i>悍将。
<i></i><i></i>，<i></i>披<i></i><i></i>袍甲<i></i>，隐约<i></i><i></i><i></i>血迹。