“<i></i>东<i></i>，主<i></i>等<i></i>许久<i></i>，请随<i></i>入帐。”
“<i></i>认<i></i><i></i>？”徐牧怔<i></i>怔。
“认<i></i>，<i></i><i></i>虎堂<i></i><i></i>。”<i></i>轻<i></i>尉露<i></i>笑容，“<i></i>东<i></i><i></i>知晓<i></i>正常，<i></i>此<i></i><i></i>，虎堂<i></i><i></i><i></i><i></i>露头。”
虎堂，估计<i></i><i></i>袁陶暗<i></i>培养<i></i>势力<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>点<i></i>段<i></i>话，<i></i>侯爷<i></i>风雨飘摇<i></i>内城，<i></i>何<i></i>稳坐<i></i>侯府<i></i>。
“请随<i></i><i></i>。”
徐牧点头，抬<i></i>脚步，跟<i></i><i></i><i></i>尉<i></i><i></i>，踏入<i></i><i></i>方<i></i>营<i></i><i></i><i></i>。
走<i></i>约<i></i>半<i></i>路，停<i></i><i></i><i></i>，便已经<i></i><i></i><i></i>间结实<i></i>木屋<i></i><i></i>。木屋外，<i></i>队士卒问清<i></i>身份，才掀<i></i>门<i></i><i></i>帐帘。
“周遵，<i></i>外头等<i></i>。司虎，<i></i><i></i>莫乱跑。”
理<i></i>理袍<i></i>，徐牧才沉<i></i><i></i>口气，踏步往<i></i>走。<i></i><i></i>头，恰<i></i>响<i></i><i></i>声声士卒操练<i></i>呼喝，仿若<i></i>震碎<i></i>际。
屋<i></i><i></i>，至少<i></i>三<i></i>火炉，烘<i></i>整<i></i>屋<i></i>，暖洋洋<i></i>舒服。
徐牧抬<i></i>头，离<i></i><i></i><i></i><i></i>远，便已经<i></i>见袁陶，佝偻<i></i>身<i></i>，<i></i>身<i></i>冬袍垂<i></i><i></i><i></i>腹。
<i></i><i></i>满脸认真<i></i>老医，正抓<i></i><i></i>柄木匕，<i></i>袁陶<i></i>背，<i></i>刀<i></i>刀<i></i>刮<i></i>。
“吾弟，<i></i>走近<i></i>。”袁陶抬<i></i>脸庞，深陷<i></i>眼窝，连眼睛<i></i><i></i><i></i>睁<i></i><i></i><i></i>。
声音苍老<i></i>嘶哑。
“徐牧……拜见侯爷。”
“近<i></i>，<i></i><i></i><i></i>清<i></i>模<i></i><i></i>。”
徐牧胸口<i></i>疼，<i></i>走<i></i><i></i>许<i></i>步，走<i></i><i></i>袁陶<i></i><i></i>。<i></i>突<i></i>很<i></i>悔，十七<i></i>贴吧等级，竟<i></i><i></i>任何<i></i>篇，与治毒<i></i><i></i>医<i></i>关。
“李神医<i></i>，毒气害<i></i>肺腑，<i></i>透<i></i>背，<i></i><i></i>先刮走<i></i><i></i>湿毒。若<i></i><i></i>，<i></i>整<i></i>身<i></i>便<i></i>烂<i></i>。”