“袁陶!”萧远鹿涨红<i></i>脸。
袁陶冷冷转身。
“将吾弟请<i></i>。鸣锣整<i></i>长阳,两<i></i><i></i>辰<i></i>,斩奸相。”
……
徐牧并<i></i><i></i><i></i><i></i>,<i></i><i></i>次斩奸相<i></i><i></i><i></i>,袁陶居<i></i>让<i></i><i></i>做。<i></i><i></i>,<i></i>明白其<i></i><i></i><i></i>思。
<i></i>让<i></i>取<i></i><i></i><i></i>轮<i></i>名声。
斩奸相,<i></i>足够让<i></i>徐牧<i></i>名字,传遍整<i></i><i></i><i></i>。
“牧哥儿,寻<i></i><i></i><i></i><i></i>叫陈长庆<i></i>,听<i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i>老奸党<i></i>府邸,挨<i></i>抄<i></i><i></i>。”司虎怏怏走<i></i>。
徐牧皱<i></i>皱眉,“先办正<i></i>。”
“牧哥儿,啥正<i></i>?”
“斩奸相。”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辰,战<i></i>平息<i></i><i></i>,许<i></i><i></i>百姓,听<i></i><i></i>斩奸相<i></i><i></i>候,<i></i>激<i></i><i></i>跑<i></i><i></i>屋,纷纷聚<i></i>皇宫<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>顾<i></i><i></i>官军<i></i>盘查,顶风放<i></i><i></i>私制<i></i>爆竹。顿<i></i>,越<i></i>越<i></i><i></i>百姓效仿,让整<i></i>长阳,陷入<i></i>场热闹<i></i>欢喜<i></i><i></i>。
“斩奸相!今<i></i>酒水<i></i>收银<i></i>!”酒楼重新<i></i>业,周福更<i></i>欢喜<i></i><i></i><i></i>复加。
“今<i></i><i></i>收<i></i>夜银<i></i>,<i></i>寻<i></i>缘<i></i>。”连清馆<i></i>花娘<i></i>,<i></i>难<i></i><i></i>气<i></i><i></i>回。
听<i></i>皇宫外<i></i>声音,徐牧脸色沉默。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>,袁陶已经变<i></i>越<i></i><i></i>苍老,<i></i>始反反复复<i></i>咳嗽。
“<i></i><i></i>次打长阳,<i></i>讲<i></i><i></i>,<i></i><i></i>首功。<i></i><i></i><i></i>,<i></i><i></i>次斩奸相<i></i><i></i><i></i>,让<i></i><i></i>做。”
“<i></i>谢侯爷。”
袁陶摆<i></i>摆<i></i>,继续露<i></i>平静<i></i>笑容。