“陛<i></i><i></i><i></i>古怪。”走<i></i>皇宫<i></i>门，<i></i>文皱<i></i>眉头。<i></i><i></i><i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i>，<i></i>才敢<i></i><i></i><i></i>。
徐牧沉默<i></i><i></i>，“<i></i>管<i></i>何，<i></i>统领留<i></i>皇宫，<i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”<i></i>文稳稳抱拳。
“<i></i>统领留步。”
带<i></i>司虎，徐牧循<i></i><i></i>宫<i></i>路，<i></i><i></i><i></i>往<i></i>。
“徐将军，<i></i>晓<i></i><i></i>，<i></i>老<i></i>服<i></i>！<i></i>偌<i></i><i></i>长阳，很<i></i><i></i><i></i>服<i></i>！”
徐牧顿<i></i>顿脚步，回头<i></i>抱<i></i><i></i>拳，才重新沉沉踏<i></i>。
……
长阳城内，岁宴<i></i><i></i>，难<i></i>欢庆<i></i><i></i>场。<i></i>仅<i></i>穷苦<i></i><i></i><i></i>鞭炮，连富绅<i></i><i></i><i></i>吝啬，纷纷取<i></i>花炮，<i></i>口<i></i>口<i></i>打<i></i><i></i>空，映照<i></i>整<i></i>昏暗<i></i>巨城。
原<i></i><i></i><i></i>周福<i></i><i></i><i></i>趟，才<i></i><i></i><i></i><i></i>伙已经与亲朋相聚<i></i>。别<i></i><i></i>法，<i></i><i></i>买<i></i>半屉肉包，让司虎吃<i></i>垫肚<i></i>。
“牧哥儿，肉包<i></i>香<i></i>，<i></i><i></i>吃<i></i>嫂<i></i><i></i>烤鱼，<i></i><i></i>莲嫂<i></i>蒸糕。”
徐牧听<i></i>明白，眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>两<i></i><i></i>留<i></i>长阳，确实<i></i><i></i><i></i>寂寥，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>远<i></i>山猎村<i></i>边。
“牧哥儿，若<i></i><i></i>，<i></i>等回<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i><i></i>眼<i></i>回<i></i>。”
“回<i></i><i></i>。”徐牧叹<i></i>气。
百废待兴，<i></i>琢磨<i></i><i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>。再者，回<i></i>山猎村，很<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>祸<i></i>引<i></i><i></i>。
“主<i></i>。”
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>影蓦<i></i>穿<i></i><i></i>群，走<i></i>徐牧边<i></i>。
“主<i></i><i></i><i></i>，先<i></i>拔<i></i>几枚盯梢狗儿。”
“晓<i></i>，让兄弟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
黑衣<i></i>点头，并未遁走，<i></i><i></i><i></i>露<i></i>笑<i></i>补<i></i><i></i>句，“主<i></i>，长阳青石巷，军师<i></i>候<i></i><i></i>。”
“文龙？”徐牧脸色惊喜。
提<i></i>脚步，徐牧走<i></i>飞快，待走<i></i>青石巷<i></i>巷尾，果<i></i>其<i></i>，便见<i></i>贾周<i></i><i></i>影，立<i></i>晚风<i></i><i></i>。
贾周转<i></i>身，压住脸<i></i><i></i>狂喜，率先平<i></i>长揖。