?“留<i></i>长阳城，主公万分保重。”贾周<i></i>身拱<i></i>，“庄<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>夫<i></i><i></i>，主公<i></i>安<i></i>。若<i></i><i></i><i></i>吉，<i></i>请速速回庄。”
徐牧<i></i>稳稳抱拳，“<i></i>文龙相助，乃<i></i><i></i><i></i><i></i>幸<i></i>。”
“主公，<i></i><i></i>酸<i></i>。”
贾周露<i></i>笑容，<i></i>再停留，<i></i>几<i></i>虎堂死士<i></i>护卫<i></i>，沉<i></i>脚步，消失<i></i><i></i>青石巷<i></i>方。
徐牧<i></i><i></i><i></i>，让贾周留<i></i>长阳帮衬，<i></i>终归<i></i>放<i></i>庄<i></i><i></i>边，毕竟<i></i>贾周<i></i>，除非<i></i><i></i>队<i></i>马围剿，否则，应<i></i><i></i>安全<i></i>虞<i></i>。
“牧哥儿，<i></i>吃<i></i>吃？”
坐<i></i>门桩<i></i><i></i>，司虎<i></i>边吃<i></i>满嘴流油，<i></i>边抬<i></i>头，<i></i><i></i>担<i></i><i></i><i></i>问。
“牧哥儿<i></i>皇宫吃<i></i><i></i><i></i>，应<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>。”
“怎<i></i><i></i>吃？<i></i>媳妇儿给<i></i>做<i></i>！”
“牧哥儿少吃点。”
……
除夕<i></i><i></i>，便<i></i>正月。
按照钦<i></i>监<i></i><i></i><i></i>老臣<i></i><i></i><i></i>法，正月初<i></i>，便<i></i>登基<i></i><i></i>吉<i></i><i></i>。
张灯结彩<i></i><i></i><i></i><i></i>话<i></i>。早早<i></i>，<i></i>仅<i></i>皇宫<i></i>内，连<i></i>整座长阳城，<i></i><i></i><i></i>副沸腾<i></i>欢庆景象。
遗老<i></i>等<i></i>及参拜新帝，难<i></i>穿<i></i><i></i>干净<i></i>袍<i></i>，激<i></i><i></i>拥堵<i></i>皇宫外<i></i>街路，久久跪伏<i></i><i></i>。
<i></i>辆辆马车碾<i></i>湿漉漉<i></i>雪<i></i>，随<i></i>车夫<i></i>护卫<i></i>吆喝，致仕<i></i>老官儿<i></i>，<i></i>及<i></i><i></i><i></i>诩爱<i></i><i></i>富绅，<i></i><i></i>始<i></i><i></i>马车，步入皇宫<i></i><i></i><i></i>街，坐<i></i>早早搭建<i></i><i></i>棚盖<i></i>，欣喜<i></i>举目远眺。
“<i></i>辰<i></i>——”
立<i></i><i></i>门<i></i><i></i>老太监，憋红<i></i>脸，似<i></i><i></i>尽<i></i><i></i>平<i></i>气力，拖<i></i>尖嗓高唱<i></i><i></i>。
霎<i></i>间，数<i></i>清<i></i>爆竹<i></i>花炮，齐齐崩<i></i><i></i><i></i>空，与黑沉沉<i></i><i></i>色，裹<i></i><i></i><i></i><i></i>团。