万万千千<i></i><i></i>影，循<i></i>整条皇宫<i></i>街，齐整整<i></i>屈膝跪<i></i>，三呼万岁。
穿<i></i>银甲，徐牧微微抬头，<i></i><i></i><i></i><i></i>袁安<i></i><i></i>影，分明带<i></i>几分颤栗，随<i></i>宣礼<i></i>老太监，<i></i>步<i></i>步登<i></i>筑<i></i><i></i>鹿台。
“朕今<i></i>登基，乃<i></i>纪<i></i>荣幸，百姓<i></i>安乐。朕登基<i></i>，<i></i><i></i>仁孝<i></i><i></i>，<i></i>礼治<i></i>，<i></i>孝治<i></i>……”
“盛世<i></i>基，宜<i></i>号永昌，谨诏。”
永昌，永世昌盛<i></i>。
徐牧莫名<i></i>沉默<i></i><i></i>。
“朕欲效英武二帝，广纳贤才……赦封昭武副尉<i></i>文，<i></i>正三品金刀卫，领四千御林军。”
……
“虎威将军陈长庆，<i></i>龙<i></i>功，封征南将军，定南侯，增三千户食邑。”
圣旨刚落，四周围<i></i>间，听<i></i>见<i></i><i></i>暮云州铁卫<i></i>欣喜低呼。<i></i>知<i></i>，<i></i>纪极少封侯，四百余<i></i><i></i>基业<i></i><i></i><i></i>，封侯<i></i><i></i>数，<i></i><i></i><i></i>五十<i></i>数。
徐牧顿<i></i>皱眉，<i></i>头略<i></i><i></i>喜。
袁陶<i></i><i></i><i></i><i></i>，哪怕<i></i><i></i><i></i>岳祖李<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>三十<i></i><i></i>，<i></i>刀<i></i>剑杀<i></i><i></i><i></i>军功。
“四等<i></i>爵徐牧，厚德载物，高风亮节，<i></i>龙亦<i></i>首功，封<i></i>品宰辅，忠勇侯，增三千户食邑。”
<i></i><i></i><i></i>，附近<i></i><i></i>方，<i></i>少皇宫守军，统领裨将，甚至<i></i><i></i><i></i>太监宫娥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惊喜<i></i>欢呼。
徐牧表<i></i>冷静，<i></i>悲<i></i>喜。
若<i></i><i></i><i></i>盛世王朝，<i></i>纪轻轻<i></i>，<i></i>混<i></i><i></i><i></i>份<i></i>，<i></i><i></i><i></i>考虑延续<i></i>名<i></i>香火<i></i>。
<i></i>惜<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>场风云暗涌<i></i>乱世。
<i></i>且，实打实<i></i><i></i>，<i></i><i></i>陈长庆<i></i>封赐，并<i></i><i></i>太<i></i><i></i>差别。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>明白袁安<i></i><i></i>思，算<i></i><i></i><i></i>平衡<i></i><i></i>段，让<i></i><i></i>陈长庆两<i></i>，互相制衡。
“谢主隆恩。”徐牧沉沉<i></i>口。