?雨水<i></i><i></i>，<i></i>山<i></i>林<i></i>蜀州，徒留<i></i>满世界<i></i>湿漉。<i></i>份湿漉，洗<i></i><i></i>士卒<i></i>庞<i></i><i></i>血尘，却洗<i></i><i></i><i></i>脸<i></i>企望<i></i>色。
“<i></i><i></i><i></i>方<i></i>关卡，便入<i></i>蜀<i></i>。往<i></i><i></i>军，<i></i>百<i></i><i></i>内，尽<i></i>荒路老林。”韩九走<i></i><i></i>，语气沉沉。
两<i></i>蜀王，哪怕<i></i><i></i>苟<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>管怎<i></i><i></i>，留<i></i><i></i><i></i>缓冲<i></i>战略<i></i>，<i></i><i></i><i></i>厚非。
徐牧原本打算占关<i></i>守。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便将攻势化<i></i><i></i>守势。<i></i>间拖<i></i>太长，奔赴峪关<i></i>五万蜀州军回援，<i></i>怕更加棘<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>将白凛，<i></i>打算继续<i></i>军，<i></i>办法将<i></i><i></i><i></i><i></i>蜀州硬骨头，彻底打掉。
“主公<i></i><i></i>往<i></i><i></i>军？<i></i>将白凛<i></i>带<i></i>两万<i></i>，<i></i><i></i>戍卫王宫<i></i>府兵，精锐<i></i>比。”
徐牧沉默<i></i>言。
<i></i>攻入蜀<i></i><i></i>始，<i></i><i></i><i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>半月<i></i>。<i></i><i></i><i></i>句话，再继续拖<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>害<i></i>利。<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>分派窦通<i></i><i></i>文，各领<i></i>路<i></i>军，迅速抢占城关。
即便联合<i></i>蜀南，<i></i>服<i></i>凉州<i></i>兵，<i></i><i></i>管怎<i></i><i></i>，<i></i><i></i>底蕴太薄，实力太弱。
若非<i></i>贾周<i></i>筹谋，若非<i></i><i></i>次次<i></i>险胜，根本走<i></i><i></i>今<i></i>。
“韩九，突破<i></i><i></i>将白凛<i></i>防御线，<i></i>等便长驱直入，攻入蜀<i></i>五郡。”
<i></i><i></i>候，哪怕五万蜀<i></i>军，弃<i></i>峪关回援，<i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i>间差。
“兵贵神速。”徐牧呼<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i>场入蜀战役，打<i></i><i></i><i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>退路。
置死<i></i><i></i><i></i><i></i>者，才<i></i>资格<i></i>仰望江山。
“平蛮营，弃兽袍，换蜀州袍甲。”
<i></i>旁近三千<i></i>平蛮营，<i></i><i></i>脸色<i></i>怔，<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i>。鸾羽夫<i></i>走<i></i>几步，刚<i></i>拱<i></i>再问。
“并<i></i>听。”徐牧认真<i></i>口，“平蛮<i></i><i></i>汉，<i></i>熟悉山林<i></i>战。<i></i><i></i>，便埋伏<i></i>山林侧边，等候本将<i></i>命令。”
“主公，白凛<i></i>边，应该<i></i><i></i><i></i>方<i></i>军<i></i><i></i>报。”