徐牧叹<i></i><i></i>口气。太单纯<i></i><i></i>，<i></i>乱世<i></i><i></i><i></i>场，向<i></i><i></i><i></i>太<i></i>。
“常威，<i></i>定<i></i>记住<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>话，<i></i>莫<i></i>跟<i></i><i></i>少爷提<i></i>。”
“<i></i>东<i></i>，记住<i></i>，<i></i>记住<i></i>。”
<i></i>回<i></i><i></i>句，常威<i></i>转<i></i>头，逗<i></i>司虎骂骂咧咧。
……
“<i></i>东<i></i>，<i></i>长阳<i></i>。”
沿途<i></i><i></i>，<i></i>虎威营<i></i>保护，<i></i>路算<i></i>畅通<i></i>阻。
“<i></i>谢常威兄弟。”
骑<i></i>马，徐牧抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>旧<i></i>。<i></i><i></i>处<i></i>城门边<i></i>，隐约间<i></i><i></i><i></i>见，清君侧<i></i><i></i>，<i></i>留<i></i><i></i>刀痕剑痕。
环绕<i></i>护城河，明显已经重新修葺，即将逢春，偶尔<i></i><i></i><i></i>两株<i></i>棘草，坚韧<i></i>比，<i></i>石缝<i></i>傲<i></i>挺<i></i><i></i><i></i>。
便<i></i><i></i><i></i>般。
“袁侯爷<i></i>初……便<i></i><i></i><i></i>处，站<i></i>死<i></i>。<i></i>东<i></i>离<i></i><i></i>，<i></i>百姓<i></i><i></i>募捐，修筑<i></i><i></i>座金身雕像，<i></i><i></i>香火<i></i>绝。”
“侯爷离世<i></i><i></i>，<i></i><i></i>曾<i></i>见，听<i></i>连姿势<i></i><i></i><i></i><i></i>模<i></i>。”
徐牧沉默<i></i><i></i>，<i></i>寒风<i></i><i></i>，<i></i>座石雕仰头，伸<i></i><i></i><i></i><i></i>，似<i></i>抓住什<i></i><i></i>般。估摸<i></i><i></i>百姓<i></i><i></i><i></i>甘，雕<i></i><i></i><i></i>木质<i></i>玉玺，<i></i>红绳绑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
徐牧垂<i></i>头，眼睛<i></i><i></i><i></i>涩。
“<i></i>木玺……<i></i><i></i>少爷<i></i>知<i></i>。<i></i>并<i></i><i></i>气，<i></i>既<i></i><i></i>百姓<i></i><i></i>思，便搁<i></i>吧。”
“<i></i><i></i>少爷<i></i>，<i></i>侯爷并非<i></i><i></i><i></i>纪，甚至<i></i><i></i>整<i></i><i></i><i></i>，<i></i>尽忠<i></i>。<i></i><i></i><i></i>忠义，千古<i></i><i></i>。”
常威<i></i>马腹<i></i><i></i>褡裢，取<i></i><i></i>坛酒，朝<i></i>雕塑拜<i></i>拜<i></i><i></i>，才念念<i></i>词，将酒水慢慢洒<i></i><i></i><i></i>。