听见脚步声，常四郎站<i></i><i></i><i></i>，难<i></i>露<i></i>微笑。<i></i><i></i>御林军<i></i>裨将，约莫<i></i><i></i>拦<i></i>搜身，被<i></i>怒喝斥<i></i>。
徐牧走近。<i></i><i></i><i></i>卫丰，<i></i><i></i>紧张<i></i>按<i></i>佩刀，退<i></i><i></i>边。
“坐吧。”常四郎叹<i></i>口气，指<i></i>玉阶<i></i>位置，<i></i><i></i>率先坐<i></i><i></i><i></i>。
徐牧沉默<i></i><i></i>，“常少爷，今<i></i>入长阳，除<i></i>辞<i></i><i></i>外，<i></i><i></i><i></i>侯爷<i></i>忠义庙，拜祭<i></i>番。”
“<i></i>便知<i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”常四郎笑<i></i>声<i></i>。
徐牧叹<i></i>口气。终归<i></i><i></i>妖孽般<i></i><i></i>物，<i></i><i></i><i></i><i></i>思，仿若<i></i>处<i></i>藏。
“忠义庙<i></i>边，<i></i>已经让<i></i><i></i>清理<i></i>，等<i></i><i></i>与<i></i><i></i><i></i>。<i></i>东<i></i>，且坐<i></i>。”
徐牧点头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阶<i></i><i></i>方，暂且坐<i></i>。
“<i></i>坐，<i></i><i></i>并肩。”
“常少爷<i></i>兄长，徐牧理应尊<i></i>。”
常四郎索性<i></i>身，<i></i>主<i></i><i></i><i></i>阶，<i></i>徐牧并排<i></i>坐。
“<i></i><i></i>担<i></i>什<i></i>，<i></i><i></i>明白。”常四郎叹<i></i>气，“<i></i>老<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>藏拙。<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>早明白<i></i>。”
徐牧笑<i></i><i></i>答。
寒风依<i></i>，吹<i></i>两<i></i><i></i>身<i></i>，依<i></i><i></i>微微<i></i>寒<i></i>，冻<i></i>脸庞。
“<i></i><i></i>常<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i>，抬头<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>候便<i></i>见<i></i><i></i><i></i>位老友，<i></i>初便<i></i><i></i>跪<i></i>殿外，请<i></i>狗皇帝收回<i></i>谈<i></i><i></i>命。跪<i></i>咳血，跪<i></i><i></i>夜白<i></i>头<i></i>。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>袁<i></i><i></i><i></i>皇帝决绝<i></i>，才<i></i><i></i>清君侧<i></i>决<i></i>。”
徐牧听<i></i>，<i></i><i></i><i></i>明白，常四郎<i></i><i></i><i></i>什<i></i>。
常四郎转<i></i>头，<i></i><i></i>身边<i></i>徐牧。
“<i></i>知晓<i></i>，内城<i></i><i></i>很<i></i>门阀<i></i>主，<i></i><i></i>候<i></i><i></i>偷偷骂<i></i>，骂<i></i>常<i></i>棠勇<i></i><i></i>谋，妇<i></i><i></i>仁。”