……
“弃马！”
甩<i></i><i></i>平蛮营，<i></i>骑马<i></i>崎岖<i></i>山林<i></i>，奔<i></i>二三十<i></i>，司马修方才凝声<i></i>令。
<i></i><i></i>次破蜀<i></i>机<i></i>，便摆<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>。千载难逢<i></i><i></i>机<i></i>，蜀州空虚，<i></i><i></i>内应已经造势，<i></i>需<i></i>打<i></i><i></i><i></i><i></i>，再守住半月左右<i></i><i></i>间，凉州<i></i>边<i></i><i></i>军，便<i></i><i></i><i></i>赶<i></i>。
至<i></i>峪关，再<i></i>险<i></i><i></i>何，<i></i><i></i><i></i>破，<i></i>怕陷入被<i></i><i></i>势。
“毒鹗，若真<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>计拙<i></i>。便让<i></i>司马修，教<i></i><i></i>何布<i></i>场<i></i>谋。”
“留五百<i></i>断<i></i>，<i></i>林<i></i><i></i>埋陷阱，挡住<i></i>头<i></i>平蛮<i></i>。此番若<i></i>功入蜀，尔等便<i></i><i></i>功！”
“军师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>军<i></i>探<i></i>！”
再往<i></i><i></i>数十<i></i>，几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>探<i></i>，急急被引<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“拜见军师。”探<i></i><i></i>齐齐跪<i></i>。
“<i></i>况<i></i>何。”
“韦先<i></i>带<i></i><i></i>，几乎占<i></i>整<i></i><i></i><i></i>……<i></i>，<i></i>剩<i></i><i></i><i></i><i></i>王宫，<i></i>入<i></i><i></i>处，<i></i><i></i><i></i>将死守<i></i>退。”
“蜀将韩九呢？”
“<i></i><i></i>埋伏，蜀<i></i>损失惨重，连<i></i>莽夫韩九<i></i>身受重伤，已经败退<i></i><i></i>。另外，原先练兵场<i></i>边<i></i>蜀将孙勋，<i></i>数十<i></i>裨将<i></i><i></i>，弃<i></i>练兵场，隐入山林。”
“隐入山林？<i></i><i></i><i></i>伺机反攻。<i></i><i></i>，已经做<i></i>很<i></i><i></i>。”直至<i></i><i></i>，司马修才舒服<i></i>呼<i></i><i></i>口气。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>选择<i></i><i></i><i></i>。
蜀州<i></i>扶寻部落<i></i>计，趁<i></i>凉州<i></i>乱，<i></i><i></i><i></i>场冬伐。反<i></i><i></i><i></i>，将计<i></i>计，直接杀入兵力空虚<i></i>蜀州。