“老师妙计，<i></i>等已经杀<i></i><i></i><i></i><i></i>！”韦秋脸色激<i></i>，<i></i>蓦<i></i><i></i>间，<i></i>忽<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>。
“<i></i>今身<i></i>蜀<i></i>腹<i></i>，老师……退路何<i></i>。”
“州外二郡。”司马修沉声<i></i>口。
“州外二郡？老师，<i></i><i></i>巴南城<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>少守军。”
“<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>另<i></i>计<i></i>。”此刻，司马修<i></i>模<i></i>，<i></i>实<i></i>几分凄凉。放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>贵<i></i>凉州首席幕僚，<i></i><i></i>名谋，<i></i>何等<i></i>风光。
却<i></i>曾<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>落<i></i><i></i><i></i>老<i></i><i></i><i></i>瓮罐<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>气肯定<i></i>假<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>暂<i></i>压住，先寻找破敌<i></i><i></i>机。
“蜀州空虚，即便<i></i>余<i></i><i></i>兵力，毒鹗<i></i>布置<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>等赶<i></i>巴南城。”司马修冷静<i></i>口。
早<i></i>入蜀<i></i><i></i>，<i></i>便已经<i></i>知<i></i>知彼<i></i>念头，蜀州<i></i><i></i>图，被<i></i>烂背<i></i>胸。
韦秋<i></i>旁，嘴巴<i></i><i></i><i></i>几<i></i>，终究<i></i>欲言<i></i>止。
“<i></i>曾<i></i>，<i></i>枚棋<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>况<i></i><i></i>，暴露<i></i><i></i><i></i>。”
韦秋<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>实<i></i>，<i></i><i></i><i></i>另<i></i><i></i>，<i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>今，危急<i></i><i></i>，<i></i><i></i>暴露<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>另<i></i><i></i>，寄托<i></i><i></i>近乎<i></i><i></i><i></i>希望。
“司马军师，韦先<i></i>，蜀<i></i><i></i><i></i><i></i>追<i></i><i></i>！”
<i></i>场<i></i><i></i>，除<i></i>司马修<i></i>外，皆<i></i>脸色<i></i>变。
“<i></i>身，<i></i>往巴南城。”
……
“离<i></i>蜀州，<i></i><i></i>两<i></i>方向。<i></i><i></i><i></i>峪关<i></i>边，另<i></i><i></i>，则<i></i>通<i></i>巴南城，再转<i></i><i></i>州外<i></i>白鹭郡。”贾周语气沉沉，“司马修敢入蜀<i></i>腹<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>必<i></i><i></i>留<i></i><i></i>步棋，<i></i>巴南城<i></i>边。”
刚入<i></i><i></i>，贾周便语<i></i>惊<i></i>。<i></i>迎接<i></i>诸将，<i></i><i></i><i></i>惊胆战。若<i></i>换<i></i>其<i></i><i></i>，根本<i></i>法勘破司马修<i></i>诡计，<i></i>怕真<i></i><i></i><i></i>，被<i></i>逃<i></i><i></i><i></i>。