?“主公，主公！<i></i><i></i><i></i><i></i>！”清晨，<i></i>骑凉州斥候，带<i></i>仓皇<i></i>声音，赶至董文身边。
正<i></i>监战<i></i>董文，<i></i><i></i><i></i>皱<i></i><i></i>眉头。战<i></i><i></i>利<i></i><i></i>，斥候<i></i>带<i></i><i></i>坏消息，更让<i></i>烦躁<i></i>比。
“讲！”理<i></i>理金甲，董文杵<i></i>镀金长枪，冷冷<i></i>口。
斥候惊<i></i>惊，急忙认真<i></i>口，“禀主公，董辕将军英勇<i></i>比，与五千蜀骑<i></i>西门外遭遇，杀敌两千余！”
“<i></i>损呢。”董文咬<i></i>牙。
“<i></i>、<i></i>半。”斥候泣声<i></i>口。
“废物。”董文抓<i></i>镀金枪，犹豫<i></i><i></i>，终归<i></i><i></i>杀<i></i>。<i></i><i></i>惜<i></i><i></i>奇袭计划，<i></i><i></i><i></i>化<i></i>乌<i></i>。
<i></i>方<i></i>攻城战<i></i>，依<i></i><i></i><i></i>火<i></i>荼。伤退<i></i><i></i><i></i>凉军，<i></i><i></i><i></i><i></i>吃痛<i></i><i></i>叫。随军<i></i>诸<i></i>军医，已经<i></i><i></i><i></i><i></i>足。<i></i><i></i><i></i><i></i>惊胆战<i></i>军参，<i></i>始捧<i></i>军籍簿，划掉战死士卒<i></i>名字。
“凉王，<i></i>退军<i></i>！”扶寻王声音悲呛，战死者，<i></i><i></i>西羌<i></i>。踏足<i></i>原<i></i>夙愿，似乎<i></i>越<i></i>越远<i></i>。
<i></i><i></i>徐布衣，死守庐城，<i></i>目<i></i><i></i><i></i>形<i></i><i></i>，哪怕再<i></i><i></i>两月，<i></i>未必攻<i></i><i></i>。
<i></i>空<i></i><i></i>，雪绒越<i></i>越<i></i>。
“凉王恕罪，<i></i>扶寻部落<i></i>勇士，虽<i></i>悍勇，<i></i><i></i>做冻死<i></i>冤<i></i>！”
董文昂<i></i>头，<i></i><i></i>失神<i></i><i></i>向<i></i>空。<i></i><i></i><i></i><i></i>秋<i></i>冬<i></i>，<i></i><i></i>股肱军师，死<i></i><i></i>蜀州。<i></i><i></i><i></i>十万<i></i>军，<i></i>被布衣贼，死死挡<i></i>庐城<i></i>外。
“鸣金……收兵！”
董文声音嘶哑，脸庞<i></i>满<i></i><i></i>甘。早知<i></i>此，<i></i>司马修遗信<i></i><i></i>候，便该听<i></i>，<i></i><i></i>至<i></i><i></i><i></i>轮<i></i>惨败。
“明<i></i>战<i></i>，<i></i>凉州<i></i>军，誓<i></i>杀绝蜀<i></i>！”