“<i></i><i></i><i></i><i></i>何？<i></i>继续攻关？”
太叔望转<i></i>头，咬<i></i>牙，“渝州王<i></i>十余万<i></i>军，陈兵<i></i>定州边境，若<i></i>退<i></i>晚<i></i>，必<i></i>陷入被夹攻<i></i>局<i></i>。<i></i>军暂退，乃<i></i>迫<i></i><i></i>已。等稳定<i></i>军势，<i></i>再琢磨良策，帮<i></i>军脱困，杀<i></i><i></i>条通路。”
听完解释，盖公<i></i>久久沉默。
“<i></i><i></i><i></i>优势，变<i></i><i></i><i></i>副模<i></i>。早知<i></i>此，<i></i>胡<i></i>部落，便<i></i>入联军<i></i>。”
太叔望冷<i></i>脸，终究<i></i><i></i>反驳。<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>，便<i></i>必须<i></i>破局。否则粮草耗尽，士气彻底崩碎，等待<i></i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i>渝州军<i></i>剿杀。
“定州<i></i>虎，<i></i>早算<i></i><i></i><i></i><i></i>步。此<i></i>若<i></i>活<i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>敌啊。”
“太叔先<i></i>放<i></i>，等回<i></i>部落，<i></i><i></i>将<i></i><i></i>头骨，做<i></i>酒盅！先<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>，陆休身死，便<i></i>打击定北关<i></i>士气。”
太叔望露<i></i>淡笑，“<i></i><i></i>先<i></i>。<i></i>今陆休<i></i>死讯已经传<i></i><i></i>，再者定北关<i></i><i></i><i></i>将坐镇。<i></i><i></i>守军，<i></i>怕<i></i>变<i></i>愤怒<i></i>哀兵。”
<i></i><i></i>完，<i></i>位刚<i></i>山<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谋者，<i></i><i></i>苦涩<i></i>闭目。<i></i><i></i>局，输<i></i>太彻底<i></i>。
“军师，<i></i><i></i><i></i><i></i>！<i></i>位晁义，<i></i>领军追<i></i><i></i><i></i>！<i></i>沿途，<i></i>、<i></i>烧<i></i><i></i>少胡族<i></i>部落。”
“该死。”
太叔望<i></i>容<i></i>冷。
<i></i><i></i>退军<i></i>始，<i></i>位狼族晁义，便像疯狗<i></i><i></i>，咬<i></i><i></i><i></i><i></i>放。仗<i></i>骑兵机<i></i>，<i></i><i></i><i></i>军慢<i></i><i></i>，便立即迎<i></i><i></i>波剿杀。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>试<i></i>，让胡<i></i>骑兵<i></i>挡，却<i></i><i></i>根本挡<i></i>住。<i></i><i></i><i></i>城<i></i>蜀骑，见<i></i><i></i>胡<i></i>，便疯<i></i><i></i>般厮杀。
“列阵！”
<i></i>等太叔望<i></i>口，盖公已经<i></i>怒。沿途<i></i><i></i>，<i></i>快<i></i>追<i></i>荒野深处<i></i>，<i></i><i></i>穷追<i></i>舍。
“<i></i>胡族<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>支悍军，<i></i>此相欺，<i></i><i></i>何<i></i>忍！连定州<i></i>虎，<i></i>被<i></i>斩<i></i>，<i></i>什<i></i>狼族将军，<i></i><i></i><i></i><i></i>斩！”