“攻破陵州！”
<i></i>等船靠<i></i>岸，唐五元神色激<i></i>。<i></i>知<i></i>，<i></i>并非<i></i>循<i></i>主<i></i><i></i><i></i>思，实际<i></i>，<i></i>偌<i></i><i></i>东陵三州，实则<i></i><i></i><i></i><i></i>繁衍<i></i>息<i></i><i></i>。
若<i></i>借此立足，再买通<i></i>服山越<i></i>，<i></i><i></i>定……
<i></i>念至此，唐五元更加兴奋，指挥<i></i>万<i></i><i></i><i></i>青州军，往守军寥寥<i></i>陵州城镇，<i></i>断攻杀。
“<i></i>管<i></i>守军，或<i></i>百姓，胆敢挡路<i></i>，格杀勿论！<i></i><i></i>回，<i></i>青州军便<i></i>扬名<i></i><i></i>！”
<i></i>楚州边境。
“<i></i>军，速速<i></i>军！”
<i></i>沧州<i></i>线，五千余<i></i><i></i>援军，往东陵三州<i></i>方向，急急回赶。
带兵<i></i><i></i>，正<i></i>山越<i></i>将费夫。此<i></i>，费夫循<i></i>左师仁<i></i>命令，回军救援陵州。
<i></i>知<i></i>怎<i></i>回<i></i>，<i></i>白门峡<i></i>边<i></i>青州军，突<i></i>杀<i></i><i></i>陵州。<i></i><i></i>主公<i></i>急<i></i>比，连<i></i><i></i>恪州本营<i></i>三万<i></i>军，<i></i>已经先调派<i></i>。
……
“舵主，黄老<i></i>主<i></i><i></i>。”
<i></i>沧州江岸，徐牧正立<i></i>，忽<i></i>听<i></i><i></i>殷鹄<i></i>传信。
<i></i>听完，徐牧淡淡<i></i>笑，再仰<i></i>头，便<i></i>见二三艘商船，已经准备<i></i><i></i>江岸。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>艘商船<i></i>，黄<i></i>充<i></i>张熟悉<i></i>脸庞，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>视线<i></i>。
“蜀王！老夫见<i></i>蜀王。”
刚<i></i>船，黄<i></i>充便<i></i>脸焦急，<i></i>断抹<i></i>额头<i></i>汗。
“<i></i><i></i><i></i>见黄<i></i>主，黄<i></i>主<i></i><i></i>消瘦<i></i>。”
“蜀王见笑。”
黄<i></i>充苦涩<i></i>口，<i></i><i></i><i></i><i></i>躬身长揖。
“沧州战<i></i>，离<i></i><i></i>恪州太近，<i></i>管<i></i><i></i>商<i></i><i></i>安抚州<i></i>百姓，<i></i>堪称<i></i>任艰巨。”
徐牧点头，让殷鹄铺<i></i>草席，<i></i><i></i><i></i><i></i>壶水酒。
“黄<i></i>主请。”
。