。
“虎将军，莫理<i></i><i></i>疯<i></i>，先<i></i>破阵！<i></i>黑袍鬼<i></i><i></i>护主<i></i>！”
随军<i></i>，<i></i><i></i><i></i>幕僚急急<i></i>口。
听<i></i>，司虎抬头骂<i></i>两句，<i></i>见<i></i><i></i>林<i></i><i></i><i></i>盾阵，战弩杀<i></i><i></i>少<i></i><i></i>兄弟，便急急拖<i></i>巨斧往<i></i>杀<i></i>。
阿七见状<i></i>惊，迅速跃<i></i>身<i></i>，挥剑<i></i><i></i>。
嗡。
司虎<i></i>斧头，尚<i></i><i></i>半丈<i></i>距离，待回身怒劈<i></i><i></i>，却分明破<i></i>风声。
<i></i>觉<i></i>头皮炸<i></i>，阿七避身<i></i><i></i>，迅速蹚<i></i><i></i>滚，旋<i></i>剑花往<i></i>扫。
<i></i><i></i>滞慢，比<i></i><i></i>快剑，司虎回斧<i></i>及，索性<i></i>管<i></i>顾，<i></i>挨<i></i>二三<i></i>血口<i></i><i></i>，扬<i></i><i></i>掌，直接呼<i></i>阿七<i></i>肩<i></i>。
阿七咳<i></i>血弹飞，剑尖挑<i></i>泥<i></i><i></i>，<i></i><i></i>鹞<i></i>翻身，稳稳落<i></i><i></i>截树枝<i></i>。<i></i>冷<i></i>脸，<i></i>怀<i></i>摸<i></i><i></i><i></i>瓷瓶，倒<i></i>瓷瓶<i></i><i></i>粉末，洒<i></i>剑身<i></i><i></i>。
空气<i></i>，<i></i>始弥漫<i></i><i></i>丝丝甘甜<i></i>气味。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i>抹毒杀敌。<i></i>诩<i></i>快剑，<i></i><i></i>方巨汉<i></i><i></i><i></i>，约莫<i></i><i></i><i></i><i></i>杀招<i></i>。
“虎将军<i></i><i></i>，<i></i><i></i>剑<i></i>抹毒<i></i>。”
司虎登<i></i>恼怒，“<i></i>早讲<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狗夫。”
阿七置若罔闻，侧<i></i>头，<i></i><i></i>盾阵<i></i><i></i>窈窕<i></i>影。<i></i>窈窕<i></i><i></i>影，分明<i></i><i></i><i></i>许<i></i><i></i>安。
阿七<i></i>觉<i></i>胸口，莫名<i></i><i></i><i></i><i></i>痛。<i></i><i></i><i></i>，<i></i>做<i></i>很<i></i>次相<i></i><i></i>梦，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，坐<i></i>满<i></i>格桑花<i></i><i></i>草原<i></i>，四周围<i></i>牛羊<i></i>群，青草茵茵。
<i></i><i></i>快剑，<i></i><i></i>战争，<i></i><i></i>哑奴<i></i>公主。
双眼爆睁，将树枝踏碎，阿七仗剑<i></i><i></i>，仿佛<i></i><i></i>风驰电掣<i></i>黑影，<i></i>断借力<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>降<i></i>剑招，<i></i>刺司虎<i></i><i></i>灵盖。