连<i></i><i></i>半月<i></i><i></i>间，<i></i>西蜀<i></i>徐牧，<i></i>直<i></i>留<i></i>内城<i></i><i></i>向。
“王<i></i>嫡<i></i>死<i></i>，脏水果<i></i>泼<i></i><i></i>粮王<i></i>边。”
贾周带<i></i><i></i>新<i></i><i></i>报，拄<i></i>拐杖，欢喜<i></i>走<i></i>进<i></i>。
“<i></i><i></i>，内城<i></i>亦<i></i><i></i>少世<i></i>，<i></i>始<i></i>粮王划清界限。”
坐<i></i>王座<i></i>，徐牧<i></i><i></i><i></i>。
“仲德，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>点打草惊蛇<i></i>？”
“并<i></i><i></i>。渝州王<i></i><i></i>，更像<i></i>气怒<i></i><i></i>。”
贾周摇头，“<i></i>非<i></i>明争暗斗，<i></i>猜<i></i>，再<i></i><i></i>轮计策，渝州王<i></i>边，便<i></i><i></i><i></i><i></i>。粮王<i></i>势力，<i></i><i></i><i></i><i></i>坐<i></i>待毙。”
“接<i></i><i></i>，才<i></i>真正<i></i>重头<i></i>戏。除非<i></i><i></i>，粮王<i></i>势力，彻底退<i></i>内城，才<i></i>免<i></i>争斗。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
虽<i></i><i></i>军队，<i></i>若<i></i><i></i>选<i></i><i></i>势力依附。粮王<i></i><i></i>马，<i></i>怕<i></i>太<i></i><i></i>气候。<i></i>知<i></i>，<i></i><i></i>千古门阀，<i></i><i></i>厉害<i></i>东西，并<i></i><i></i>军队<i></i>类<i></i>，<i></i><i></i>钱粮。数千<i></i>底蕴，<i></i><i></i><i></i>玩笑<i></i>。
徐牧很希望，<i></i><i></i>次<i></i>渝州王<i></i>打狼，<i></i>付诸<i></i>功。
“文龙，<i></i><i></i>等<i></i>，<i></i>常四郎何<i></i>收网。”
<i></i><i></i>常<i></i>爷，徐牧<i></i><i></i>信<i></i><i></i>。
“甚<i></i>。”
贾周点点头，才笑<i></i><i></i><i></i>另<i></i><i></i><i></i>报。
“另外，殷鹄<i></i>边，已经派<i></i>传回<i></i>消息。”
“<i></i>西域<i></i>？”
徐牧脸色激<i></i>。左盼右盼，终<i></i>等<i></i><i></i>殷鹄<i></i><i></i>次<i></i>消息。