等西域<i></i><i></i>报，再度传回蜀州，已经<i></i><i></i>半<i></i>月<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>知<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>向导，抄近路<i></i><i></i>况<i></i>。
<i></i>见，修<i></i><i></i>条通往西域<i></i><i></i>路，已<i></i><i></i>迫<i></i>眉睫<i></i><i></i><i></i>。
“文龙，西域<i></i>胜。”
接<i></i>密信，<i></i>清楚<i></i><i></i><i></i>内容<i></i>，徐牧舒服<i></i>呼<i></i><i></i>口气。
<i></i><i></i>稳住<i></i>真兰城，<i></i><i></i>便<i></i>借此，设置商府，<i></i>西域通商赚银<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>需<i></i>赵惇完<i></i><i></i><i></i><i></i>使命。
“几<i></i>西域<i></i><i></i><i></i>王，<i></i><i></i><i></i><i></i>赵惇避<i></i><i></i>见。已经拖<i></i>许久<i></i>。”
“主公，<i></i>使<i></i><i></i><i></i>急<i></i><i></i>。<i></i>急，便<i></i><i></i>。赵惇<i></i>边，<i></i>明白<i></i><i></i><i></i>理。<i></i><i></i><i></i>争取<i></i><i></i><i></i><i></i>利益，<i></i>等<i></i><i></i><i></i><i></i>，倒<i></i><i></i>妨。”
“文龙<i></i>言<i></i>理。”
徐牧点头。
<i></i>管怎<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，压<i></i><i></i><i></i>块石头，<i></i>算<i></i>慢慢<i></i>松<i></i><i></i>。
“殷鹄<i></i><i></i>伙，<i></i>让<i></i>稳住真兰城<i></i>局势。<i></i>倒<i></i>，直接抄老窝，灭<i></i>欺负真兰城<i></i>狐<i></i>。”
虽<i></i><i></i>笑骂，<i></i>此<i></i><i></i>徐牧，却<i></i>欣慰<i></i>比。
<i></i>西域<i></i><i></i><i></i><i></i>况<i></i><i></i>，杀鸡儆猴，<i></i>疑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>段。灭<i></i>狐<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>惹众怒<i></i>危险，<i></i>更<i></i><i></i>益处，<i></i>让<i></i><i></i>西域<i></i><i></i>，莫敢乱<i></i>。
正<i></i>贾周<i></i>言，眼<i></i>，<i></i>等赵惇<i></i>边，立<i></i>奇功<i></i>。
商议完西域<i></i><i></i><i></i>，接<i></i><i></i>，便<i></i>粮王<i></i><i></i>。
贾周放<i></i>茶盏，脸色<i></i><i></i><i></i>沉，“内城<i></i>边，渝州王<i></i>九指<i></i>遗，已经布<i></i><i></i>局。<i></i>关键<i></i>，粮王虽<i></i><i></i>入局，<i></i><i></i>算彻底陷入。<i></i><i></i>，渝州王<i></i>未<i></i><i></i>。<i></i>觉<i></i>，已经拖<i></i>太久<i></i>。”