东陵赤身卒<i></i><i></i><i></i>，已经证明，凌苏已经<i></i><i></i>。<i></i>隐麟，<i></i>真<i></i>聪明<i></i>比。并未<i></i>任何迟疑，即便<i></i><i></i>牵羊计，亦<i></i>准备判断，<i></i>顾<i></i>切<i></i><i></i>军救援。
<i></i>且，牵羊计<i></i>，<i></i>关键<i></i>宰羊刀，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>——
“主公，主公！”
正<i></i>徐牧<i></i><i></i>，<i></i><i></i>裨将高呼走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>打断<i></i>徐牧<i></i>思绪。
“怎<i></i>？”
“主公，<i></i>喜啊！申屠将军<i></i><i></i>马，<i></i>已经<i></i><i></i>！”
<i></i>听<i></i><i></i><i></i>句，徐牧瞬间脸色狂喜。<i></i>急急扭<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>见<i></i><i></i><i></i>方<i></i>夜幕<i></i>，浩浩荡荡<i></i><i></i><i></i>黑影。
<i></i>势<i></i>原因，申屠冠并<i></i><i></i><i></i>奇袭<i></i>计，反<i></i>命<i></i>添<i></i>数<i></i>清<i></i>火<i></i>，四周围<i></i><i></i>亮堂。<i></i>股黄雀<i></i><i></i><i></i>压迫感，迎<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>乱战<i></i>。”
徐牧凝住声音。
<i></i>先<i></i>，<i></i>疑<i></i>左师仁<i></i><i></i>马<i></i>盛。本部<i></i>东陵军，再加<i></i>康烛<i></i>五万山越营，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>粮王<i></i>军<i></i>加盟。
<i></i>逼左师仁走<i></i><i></i><i></i>步，<i></i>管<i></i>哪<i></i>方<i></i>讲，<i></i>已经算<i></i><i></i>场<i></i>胜。弃<i></i>陈水关，东陵<i></i>恪州<i></i>战略<i></i>义，便已经化<i></i>乌<i></i>。
甚至<i></i><i></i>……徐牧侧<i></i>头，<i></i><i></i>眼沧州<i></i>方向。
“主公，<i></i><i></i><i></i><i></i>何？”
徐牧收回目光，声音冷静<i></i>比。
“配合东莱<i></i>军，<i></i>惜<i></i>切，将左师仁杀死！”
……
“休伤吾主——”
<i></i>数赶至<i></i>东陵将士，<i></i>凌苏<i></i>带领<i></i><i></i>，齐声高喊，声音震耳欲聋。
“形势<i></i>利，再<i></i>三营<i></i>赤身卒，<i></i><i></i>快速度，挡住敌<i></i>联军<i></i>围剿！”
凌苏咬牙<i></i>令。
<i></i><i></i>头，<i></i>鬼魅<i></i>般<i></i>蜀<i></i>，<i></i><i></i><i></i>断侵扰。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>数<i></i><i></i><i></i>蜀<i></i>，领军者，居<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>郎。