李度城外。
百余骑加急<i></i>斥候，终<i></i>赶<i></i><i></i>城关<i></i>。单单<i></i><i></i>城<i></i><i></i>脸庞，<i></i>城头<i></i><i></i>康烁，瞬间脸色狂喜。
<i></i>认<i></i><i></i><i></i>，<i></i>首<i></i><i></i>，赫<i></i><i></i>左师仁身边<i></i>近侍<i></i>将。
“周百将军！周百将军终<i></i><i></i><i></i>！”
<i></i><i></i><i></i><i></i>报终<i></i>送<i></i>，康烁整<i></i><i></i>急急往城墙<i></i>赶。
“<i></i><i></i>该死<i></i>蜀<i></i>，<i></i>段<i></i>间<i></i>直<i></i><i></i>奸计——”
<i></i><i></i>城门，康烁<i></i>声音戛<i></i><i></i>止。因<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>周百<i></i>身边，西蜀<i></i><i></i>位<i></i>文<i></i>将，<i></i>比肩<i></i>战。
“周百将军？”
康烁身<i></i><i></i>颤，隐约猜<i></i><i></i>什<i></i>。
“康将军……主、主公<i></i>令，李度城<i></i>军向西蜀请降……康将军<i></i><i></i>带三千<i></i>，退回吴州。<i></i><i></i>主公<i></i>亲笔信，<i></i>及信物。”
康烁满眼惶恐，<i></i><i></i><i></i>守呢。哪怕蜀<i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>诡计，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>计，<i></i>直守<i></i>李度城。<i></i>……怎<i></i><i></i><i></i><i></i>议<i></i>投降<i></i>。
翻<i></i>递<i></i><i></i><i></i>信，<i></i><i></i><i></i><i></i>几眼，康烁整<i></i><i></i><i></i>遭雷击。西蜀<i></i><i></i>位跛<i></i>军师，并非<i></i><i></i>攻打李度城，<i></i><i></i><i></i>计，将<i></i><i></i>及六七万<i></i><i></i>军，死死困<i></i>李度城<i></i>！
康烁惊<i></i>差点栽倒<i></i><i></i>。
“令兄<i></i>江<i></i>战死，尸首已经送回吴州，<i></i><i></i>安葬<i></i>……康将军，<i></i>局<i></i>重。”
康烁痛苦闭目。<i></i>隔<i></i><i></i><i></i><i></i>，再睁<i></i>眼<i></i>，恶狠狠<i></i><i></i>向<i></i>文。
“<i></i>半柱香<i></i>令，李度城若<i></i><i></i>降，立即围杀！至此，<i></i>陵<i></i><i></i>信，西蜀<i></i>军杀入吴州，活捉左师仁！”
披甲<i></i><i></i>文，丝毫<i></i>惧，<i></i><i></i>康烁冷冷<i></i>令。
<i></i>李度城周围，赶<i></i><i></i><i></i>南海盟<i></i>西蜀<i></i><i></i>马，早已经准备<i></i>绪。
。
“康将军，莫<i></i><i></i>此。主公议<i></i>请降，已经<i></i><i></i>皆知<i></i>。莫非<i></i>，康将军真<i></i>害亡整<i></i>东陵！”