离<i></i><i></i>关，明明<i></i><i></i><i></i>月余<i></i><i></i>间。<i></i><i></i><i></i><i></i>气，却忽<i></i>变<i></i>更加寒冷。城外远眺<i></i><i></i>山色，<i></i>山顶<i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>片白茫。
“长阳<i></i>夜枭分堂，收<i></i><i></i><i></i>密令，必<i></i><i></i>很快<i></i><i></i>，主公<i></i>需担<i></i>。”
刚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贾周，<i></i>走入<i></i>王宫。
徐牧<i></i><i></i>沉默，知<i></i><i></i>法劝阻。<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，<i></i>更愿<i></i>让贾周闲<i></i>，静养<i></i>二三<i></i><i></i>。
“主公<i></i>需担<i></i><i></i><i></i>病疾，陈神医<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>药方，估摸<i></i><i></i><i></i>几<i></i>，身<i></i>便<i></i><i></i>。”
明白徐牧<i></i>担<i></i>什<i></i>，贾周反<i></i>宽慰<i></i><i></i>。
霍复<i></i><i></i><i></i>，势必<i></i>惊<i></i>贾周。<i></i>知<i></i>，<i></i>今夜枭<i></i><i></i><i></i><i></i>堂，实际<i></i><i></i>掌舵<i></i>便<i></i>贾周。
“文龙，拉拢霍复，<i></i><i></i>几<i></i><i></i>握？”
贾周<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>足<i></i><i></i>。考虑<i></i>霍复<i></i><i></i><i></i>陵州<i></i><i></i><i></i>，死<i></i><i></i><i></i>，<i></i>必<i></i><i></i>迁怒南<i></i>。<i></i>觉<i></i>，<i></i>投效北渝<i></i><i></i><i></i>性，<i></i>更<i></i><i></i><i></i>。”
“毕竟做<i></i>陵州水师<i></i>将，南<i></i><i></i>带<i></i>襄江防线，<i></i>估计<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>胸。此<i></i><i></i>除，<i></i><i></i>西蜀<i></i><i></i>，<i></i>件<i></i><i></i><i></i>坏<i></i><i></i>。”
徐牧<i></i><i></i>纠结，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，西蜀<i></i><i></i>局才<i></i><i></i>重<i></i><i></i>。
“文龙，明<i></i><i></i>春<i></i>，<i></i>打算<i></i>西域<i></i>趟。”
<i></i>西域，<i></i>回<i></i><i></i>近两<i></i>月<i></i><i></i>间。<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐牧<i></i>确定<i></i>件<i></i><i></i>。北渝<i></i>边，<i></i>否真<i></i>暂<i></i>休战<i></i><i></i>思。
若<i></i><i></i>战<i></i>即，<i></i><i></i>法离<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>候，已经写信给常四郎。”
。
听<i></i>，贾周神色微凝，“<i></i>明白主公<i></i><i></i>思。西域<i></i>边，<i></i>伯烈<i></i>言，很<i></i><i></i><i></i>帮助主公取胜<i></i>助力。<i></i>今整<i></i><i></i>原，北<i></i><i></i>带<i></i>资源，主公<i></i>法再伸<i></i>。西北贫瘠，江南久战，<i></i>南海盟<i></i>边，<i></i>算<i></i>附庸，主公亦<i></i><i></i>操<i></i><i></i>急。”