贾周笑<i></i>笑,“表<i></i><i></i><i></i>,<i></i>实际<i></i>,<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>探<i></i>。毕竟,<i></i><i></i>窥探<i></i>报<i></i><i></i>机<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>,南海盟<i></i><i></i><i></i><i></i>,<i></i><i></i><i></i>方便脱身。霍复<i></i><i></i>,已经入<i></i><i></i><i></i>吧?”
“主公放<i></i>,<i></i><i></i>安排<i></i><i></i>。”
“走,<i></i><i></i>文龙<i></i><i></i><i></i>。”
按<i></i>贾周<i></i>计划,<i></i>定计,<i></i><i></i>反间北渝,计杀霍复<i></i>。<i></i><i></i>,每<i></i>步<i></i>很关键,<i></i>容<i></i>失。
徐牧<i></i><i></i>担<i></i>,若<i></i><i></i>霍复<i></i><i></i>,<i></i>条铁骨铮铮<i></i><i></i>汉,<i></i><i></i>霍复<i></i>狡猾,<i></i>愿<i></i>配合<i></i>话,<i></i>该怎<i></i>办。
<i></i>很快,徐牧便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>走<i></i>赏赐<i></i><i></i>宅府邸<i></i>,离<i></i><i></i><i></i><i></i>远,<i></i>位霍复<i></i><i></i>,已经激<i></i><i></i>跪<i></i>相迎<i></i>。
“霍荣拜见主公啊!”
徐牧咳<i></i>声,<i></i>向旁边<i></i>贾周。
“估摸<i></i><i></i><i></i>官燕<i></i>边,沿途<i></i><i></i><i></i>段。”
贾周<i></i>声<i></i>口。
“<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>条<i></i>汉。”
见<i></i>霍荣<i></i>模<i></i>,徐牧<i></i>底微喜。<i></i><i></i>愿<i></i>配合,<i></i><i></i><i></i>盘棋,便更容易<i></i>功<i></i>。
“主公,<i></i>始吧……”
“<i></i><i></i>,文龙。”
徐牧几步走近,<i></i>急<i></i><i></i>,整<i></i>身<i></i>居<i></i><i></i><i></i>趔趄。
“<i></i><i></i>……贤侄?快<i></i>,快<i></i><i></i>,跪<i></i>算怎<i></i>回<i></i>。”
徐牧颤抖伸<i></i>,将<i></i><i></i><i></i>霍荣,慢慢扶<i></i><i></i><i></i>。
仰<i></i><i></i>脸,遮<i></i>住满脸<i></i>激<i></i>。
“<i></i>愧<i></i>霍<i></i><i></i>儿郎,长<i></i>真<i></i><i></i>表<i></i>才。<i></i>父亲<i></i>信<i></i><i></i><i></i>,等<i></i><i></i>入蜀<i></i><i></i>,便<i></i><i></i>始教<i></i>兵法韬略。<i></i><i></i>几<i></i>,<i></i>西蜀……<i></i>,整<i></i><i></i><i></i>,<i></i><i></i><i></i><i></i>霍<i></i>名将。”