陵州，江岸。
黄<i></i>充坐<i></i>草棚<i></i>，半眯<i></i>眼，饶<i></i>兴致<i></i>抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>江景。离<i></i>秋汛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i><i></i>预兆，譬<i></i>江鱼翻肚，水鸟<i></i>群远遁，几乎<i></i>证实<i></i>秋汛将至。
马毅满脸焦急，<i></i>外<i></i>急急走入<i></i>草棚。
“青凤军师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>员<i></i>百姓太<i></i>，许<i></i><i></i><i></i><i></i>怨气。若<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>怕<i></i>惹主公<i></i>喜。”
黄<i></i>充笑<i></i>笑，“马毅，已经几<i></i><i></i>。”
“五万民夫加固河堤，已经三<i></i><i></i>间<i></i>。”
“既<i></i>此，便让<i></i><i></i>回<i></i>吧。记<i></i>，<i></i>暗<i></i>留<i></i><i></i>万<i></i>，加固河堤<i></i><i></i><i></i>，<i></i>几<i></i><i></i><i></i>继续。”
马毅很懵。<i></i><i></i>容易<i></i>员<i></i>民夫，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让<i></i><i></i>回<i></i>。<i></i>且，加固河堤<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>完<i></i>呢。
“照<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做。放<i></i>，若<i></i>消息传<i></i><i></i>岸，<i></i><i></i>计，基本<i></i><i></i>功<i></i>。”
马毅点头，<i></i>急匆匆往外走<i></i>，将黄<i></i>充<i></i>命令，层层传<i></i>。
……
<i></i><i></i>久，铁刑台便<i></i><i></i>近<i></i><i></i>报，送<i></i><i></i>恪州。
捧<i></i><i></i>报，羊倌<i></i>露笑容。
<i></i><i></i>旁边<i></i>蒋蒙，亦<i></i>满脸惊喜，“军师，<i></i><i></i>真料<i></i><i></i>神。<i></i><i></i>军师<i></i>料，才几<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>青凤迫<i></i><i></i>已，<i></i>解散<i></i>五万民夫！”
“<i></i>早<i></i><i></i>，<i></i>青凤<i></i><i></i>计，便<i></i><i></i>拖慢赶工船坞<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>惜，被<i></i><i></i>眼识破<i></i>。”
蒋蒙恭敬<i></i>比，“军师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怎<i></i>做？”