坐<i></i>定东关<i></i>，东方敬声音冷静。
。
声东<i></i>击东，<i></i>计已经<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>初<i></i><i></i>候，东方敬<i></i><i></i><i></i><i></i>计，<i></i><i></i><i></i><i></i>吃亏，<i></i>向<i></i>记<i></i><i></i><i></i>。<i></i>今高舟再<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>班门弄斧。
“<i></i>高舟，怎<i></i><i></i>般<i></i>信<i></i>？”
弓狗<i></i>旁，<i></i><i></i><i></i>解，“哪怕<i></i><i></i>万<i></i><i></i>军，<i></i>几<i></i><i></i>间<i></i>内，<i></i><i></i>见<i></i><i></i>攻<i></i><i></i>。”
“长弓，<i></i><i></i>常胜<i></i><i></i>，<i></i><i></i>猜<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>终归<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>西蜀<i></i>。<i></i>场攻关<i></i>战，哪怕<i></i><i></i><i></i>半<i></i>攻<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>续，算<i></i>彻底点燃<i></i>西蜀<i></i>北渝<i></i><i></i>战厮杀。<i></i>若<i></i>，<i></i>才<i></i>符合北渝老世<i></i><i></i>利益<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，譬<i></i><i></i><i></i>短<i></i><i></i>内，<i></i>败高舟。<i></i>危机，便<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i>。虽<i></i><i></i><i></i>急促，<i></i>高舟此计，已<i></i>露<i></i>太<i></i><i></i>破绽。<i></i><i></i><i></i>句话，操<i></i><i></i>急<i></i><i></i>，<i></i>战未启，便已经落<i></i><i></i>乘。”
东方敬脸色镇定，“<i></i><i></i>二<i></i>，高舟便<i></i>攻城<i></i>。长弓，替<i></i>传令，<i></i>今<i></i>城<i></i><i></i>万<i></i><i></i>军，先<i></i>死守<i></i>主，待诱<i></i>高舟拼命强攻，便<i></i><i></i>西蜀，<i></i>破北渝<i></i><i></i>！”
……
<i></i><i></i>久，<i></i>定东关附近<i></i>带，<i></i>色彻底暗<i></i><i></i><i></i>。
密密麻麻<i></i>北渝营<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>弯弧，将定东关死死<i></i>围<i></i><i></i>央。<i></i>阵仗，<i></i>管<i></i>谁<i></i><i></i>，分明<i></i><i></i>北渝势<i></i>，将破城关。
夜色<i></i>，高舟穿<i></i>战甲，满脸<i></i><i></i>清冷。<i></i><i></i>夜很长，足够<i></i>将整<i></i>僵持<i></i>战<i></i>，变<i></i>炙热<i></i><i></i>。
北渝，<i></i>仅<i></i>攻灭西蜀，更<i></i><i></i><i></i>原称帝。<i></i>若，让西蜀王徐牧逐鹿<i></i>功，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>老世<i></i>，按<i></i>西蜀<i></i>脾性，定<i></i><i></i><i></i><i></i>剩<i></i>拔光。
高舟喘<i></i>口气。
<i></i><i></i>考虑<i></i>利益，<i></i>仅<i></i><i></i>北渝，更<i></i>老世<i></i><i></i><i></i>拳头<i></i>。