“徐坊主，且<i></i>且<i></i>！”
“该死<i></i>难民！<i></i>等<i></i>候<i></i>闹！”
七八匹烈马，<i></i><i></i><i></i>官差<i></i>马鞭<i></i>，迅速奔跑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，便消失<i></i><i></i>夜色<i></i><i></i>。
捧<i></i>银<i></i>，徐牧久久<i></i>立。
<i></i><i></i><i></i>骑<i></i><i></i>匹马，追<i></i><i></i>银<i></i><i></i>掉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>何。并非<i></i><i></i>田松，<i></i><i></i>官坊<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>烫<i></i>山芋，抛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
走回庄<i></i>，徐牧神色戚戚。
<i></i>首<i></i>两<i></i>书<i></i>，早已经等<i></i><i></i>耐烦，若非<i></i><i></i>色黑<i></i>，估计<i></i>马<i></i>催<i></i>徐牧<i></i>身。
“喜娘，<i></i>准备三间干净<i></i>屋<i></i>。”
“<i></i><i></i>陪夜？”徐牧话刚落，其<i></i><i></i><i></i>书<i></i>，便嬉笑<i></i><i></i><i></i>口。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>扯住喜娘<i></i>钗裙。
喜娘红<i></i>脸，急忙挣脱<i></i>，往<i></i><i></i>跑<i></i><i></i>。
徐牧冷冷<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>很恼火，巴<i></i><i></i><i></i><i></i>三<i></i>书<i></i>立即暴打<i></i>顿。
“咦？<i></i>位更<i></i><i></i>。”另<i></i><i></i>书<i></i>，目光转<i></i>转，待<i></i>见姜采薇<i></i><i></i>，眼神亮<i></i><i></i><i></i>。
书<i></i>嬉笑两声，刚<i></i>攀<i></i>姜采薇<i></i>肩膀——
啪！
姜采薇冷<i></i>脸，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拍掉。
“徐坊主，<i></i>怎<i></i>！”书<i></i>恼<i></i>脸退回，转<i></i>头，目光<i></i>善<i></i><i></i>向徐牧。
“<i></i>等<i></i>清馆<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>陪夜<i></i>姑娘。”
“<i></i><i></i>便回望州，带<i></i><i></i>二百两回<i></i>。”徐牧冷笑，将<i></i><i></i>银<i></i>掷<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>巴<i></i><i></i>将<i></i>三<i></i>烫<i></i>山芋丢<i></i><i></i>，越远越<i></i>。