?“李逍遥？”徐牧怔<i></i>怔。
初听<i></i><i></i>名字，<i></i><i></i><i></i><i></i>御飞剑斩妖怪<i></i>。
“主公，<i></i>名字<i></i>问题吗？”
“<i></i><i></i>。”
贾周顿<i></i>顿，继续<i></i>口，“按<i></i>主公<i></i><i></i>思，白鹭郡<i></i>边<i></i><i></i>军，<i></i>已经陈兵<i></i>江岸。<i></i><i></i>惜……<i></i><i></i>新舵主，叫韦貂<i></i>，领<i></i>侠儿军投向<i></i>沧州。暮云州<i></i>边<i></i>局势，变更<i></i>太快<i></i>。”
“侠儿与皇室，向<i></i>势<i></i>两立。既<i></i>斩皇朝，<i></i>何<i></i>投向皇朝。”
“主公，<i></i><i></i>韦貂<i></i>问题。<i></i><i></i><i></i>句话，利益<i></i>趋，李舵主<i></i>死，<i></i>益<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>值<i></i>怀疑。曾经响彻<i></i><i></i><i></i>侠儿军，差<i></i><i></i>分崩离析<i></i>。走<i></i>散<i></i>，死<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，韦貂<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>万余<i></i><i></i>义军，<i></i><i></i>数百<i></i>侠儿。”
“李舵主<i></i>侠<i></i>，<i></i>位李逍遥，应<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>室操戈，带<i></i>七千<i></i><i></i>义军，<i></i>及千<i></i><i></i><i></i>侠儿，往蜀州方向<i></i><i></i>。”
“若让<i></i><i></i>，李舵主留<i></i><i></i>东西，似乎让<i></i><i></i>夜长<i></i><i></i>。”
徐牧抬<i></i>头，恍惚<i></i>间，仿佛<i></i><i></i><i></i>李知秋，带<i></i><i></i>书童逍遥，<i></i>襄江岸边，<i></i>边<i></i><i></i>江景，<i></i>边走走停停。
“主公<i></i>何打算。”贾周沉默<i></i><i></i>，继续<i></i>口。
“李舵主<i></i>死，<i></i><i></i>蹊跷。<i></i><i></i><i></i>脑<i></i><i></i>傻，<i></i><i></i>明白其<i></i><i></i>问题。尸骨未寒，韦貂便带<i></i><i></i>，投诚<i></i>沧州。”
“<i></i>逍遥<i></i>明白<i></i>。”
徐牧顿<i></i>顿，声音带<i></i>嘶哑。
“文龙，<i></i>乱世该<i></i><i></i>秩序<i></i>吧。<i></i><i></i>弑父杀兄，<i></i><i></i>结盟<i></i>背刺，<i></i><i></i>杀主求荣，<i></i><i></i><i></i>做<i></i>外族<i></i>牵马夫。”
“乱<i></i>，<i></i>乱<i></i>。”