<i></i><i></i>次，山越<i></i><i></i>统帅叫糜虎。<i></i>康烛<i></i><i></i>，<i></i>山越二十七部<i></i><i></i>声望<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>康烛争夺将位，部落<i></i>战被康烛<i></i>败，伤<i></i><i></i>条胳膊，才退居二线。
<i></i><i></i>，因<i></i>左师仁<i></i>征召，糜虎<i></i><i></i><i></i><i></i>机<i></i>。<i></i><i></i>帮<i></i>左师仁，平定<i></i>叛乱，<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>顶替康烛<i></i><i></i>将<i></i>位。
“糜虎参见主公。”
入<i></i>东陵主帐，糜虎语气激<i></i>。<i></i>少<i></i><i></i>等待，才换<i></i><i></i><i></i>次机<i></i>。<i></i>因此，<i></i><i></i>余其力<i></i><i></i>通<i></i>号召力，帮<i></i>左师仁，拉<i></i><i></i><i></i>支两万余<i></i>山越军，虽<i></i>老弱病残居<i></i>，<i></i><i></i>管怎<i></i>，终归<i></i><i></i>几分声势<i></i>。
“糜虎，<i></i>听<i></i><i></i>。”
坐<i></i>主位<i></i>，左师仁笑<i></i>笑，“早<i></i><i></i>候听<i></i>糜虎头领身<i></i><i></i>恙，<i></i>惜<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>左师仁必<i></i><i></i>重<i></i><i></i><i></i>。”
糜虎脸色更<i></i>激<i></i>，“主公放<i></i>，<i></i>糜虎虽<i></i>废<i></i><i></i>条胳膊，<i></i>杀敌领兵，绝<i></i>含糊。”
左师仁更加满<i></i>，<i></i>旁<i></i>凌苏，<i></i>半眯<i></i>眼睛，<i></i>副<i></i><i></i>预料<i></i>模<i></i>。
“糜虎将军，很<i></i>！<i></i><i></i>次，本王拜<i></i><i></i>山越营统兵<i></i>将，望<i></i>建立奇功，配合本王打败西蜀<i></i>跛<i></i>。呵呵，立<i></i><i></i>功<i></i>话，本王<i></i><i></i><i></i>吝赏赐！”
糜虎呼<i></i><i></i>口气，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>快，<i></i><i></i><i></i>烟消云散。
“糜虎将军。”
等左师仁<i></i>完，凌苏才复<i></i>睁眼，跟<i></i>淡淡<i></i>口。
“<i></i><i></i>次<i></i>带<i></i>两万山越营，<i></i>莲城附近<i></i>山峦，迂回绕<i></i>莲城。<i></i>知晓，<i></i>恐怕需<i></i>五六<i></i><i></i><i></i>间。”
“<i></i>位军师放<i></i>。<i></i>山越<i></i><i></i>熟悉山林<i></i>战，<i></i><i></i>任何问题。再者，西蜀<i></i>杀<i></i>山越勇士，此仇<i></i>报，誓<i></i><i></i><i></i>！”
“糜虎将军果<i></i>豪气。”
凌苏笑<i></i><i></i><i></i>。
。
“<i></i><i></i>记住<i></i>，迂回<i></i><i></i>莲城<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>肆<i></i>山攻打。<i></i>猜<i></i>，跛<i></i><i></i><i></i>保护粮<i></i>，肯定<i></i><i></i>防范。<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>，其实很简单。迂回<i></i><i></i>莲城<i></i><i></i>，倚仗山林<i></i>优势，<i></i>断侵扰蜀军，若<i></i>寻<i></i><i></i>其<i></i><i></i>山<i></i>路，便<i></i>办法截断蜀<i></i>粮<i></i>，将主公<i></i>消息，送入李度城。”